ΦΥΓΗ : ΔΥΝΑΜΗ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ?

Μια νέα χρονιά ήδη έχει ξεκινήσει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ,υποχρεώσεις αλλαγές και ανακατατάξεις για όλους .Τι γίνεται όμως με τους εαυτούς μας ? Συνήθως επιλέγουμε να κάνουμε τον απολογισμό μας στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, ή σε μέρες γενεθλίων ευχόμενοι να έρθει κάτι καλύτερο και με κάποιο τρόπο (μαγικό (?) ή μη ) να γίνει κάτι που να ταράξει τα νερά στη ζωή μας . Πόσο έτοιμοι είμαστε όμως για αυτές τις αλλαγές που τόσο ευχόμαστε? Και τι άραγε είμαστε πρόθυμοι να "θυσιάσουμε" για να δούμε αποτέλεσμα?

      Κι εδώ ερχόμαστε στο κεφάλαιο που λέγεται φυγή . Προσωπικά απεχθάνομαι τη λέξη αυτή .Προτιμώ το επιλογή .Γιατί αν το αναλύσει κανείς ,αυτό είναι στην ουσία. Όταν κάτι δεν μου κάνει, δεν μου ταιριάζει ,δεν με βοηθά στο να εξελιχθώ θετικά ,είναι επιλογή μου και μάλιστα απόλυτα συνειδητή να το αλλάξω. Σαφώς κάθε αλλαγή έχει και το ανάλογο τίμημα όπως σε όλα στη ζωή .Το θέμα είναι να είσαι πρόθυμος να τη δεχτείς είτε το πρόσημο είναι θετικό ,είτε όχι και να είσαι απόλυτα ξεκάθαρος ,διαυγής και δυνατός για να προχωρήσεις σε κάτι άλλο που σε κρατά σε εγρήγορση και σε κάνει να θέλεις να προσπαθήσεις περισσότερο. Διότι οτιδήποτε χρειάζεται θέληση και προσπάθεια ,είτε  πρόκειται για την επαγγελματική , είτε για την οικογενειακή -προσωπική μας ζωή.

  Βέβαια εδώ υπάρχει και ο αντίλογος . Αυτό που από μικροί μας έμαθαν .Το ρητό του "ο επιμένων νικά", το ότι το να τα παρατάς είναι λιποταξία. Ναι σωστό το να αγωνίζεσαι πάντα για τα πάντα, άλλα μήπως κάποιος θα έπρεπε να μας έχει μάθει πως και εδώ υπάρχει ένα όριο? Ένα STOP με κόκκινα γράμματα που θα μας αποτρέπει από επαναλαμβανόμενες δυσάρεστες καταστάσεις ? Πόσες φορές άραγε δεν έχουμε αναρωτηθεί μέσα μας ,είτε πρόκειται για δουλειά ,είτε για φιλικές ή ακόμη και ερωτικές σχέσεις "μήπως τελικά έπρεπε να έχω ανεχτεί λιγότερα? Άλλες πάλι αναρωτιόμαστε μήπως τελικά δεν προσπαθήσαμε αρκετά(?) ,οπότε καταλήγουμε να έχουμε ενοχές και να κάνουμε διπλή προσπάθεια γιατί απλά "πρέπει"(?) .

    Τελικά σε όλα πρέπει να ισχύει το "παν μέτρον άριστον" .Οι επιλογές μας είναι αυτές που μας καθορίζουν. ¨"Το να φεύγεις τη σωστή στιγμή είναι τέχνη " αρκεί να έχεις "επιμείνει" και ας μην νίκησες τελικά . Γιατί νίκη είναι να αναγνωρίζεις και το πότε πρέπει να σταματάς . Γιατί τελικά η δύναμη ή η αδυναμία είναι μέσα στο μυαλό μας .