ΣΧΕΣΕΙΣ

Ο χρόνος μόνο αποδεικνύει την αξία μιας σχέσης..

ΕΛΈΝΗ ΤΣΑΚΊΡΗ 21/04/2017

Περίπλοκο και δύσκολο πράγμα οι ανθρώπινες σχέσεις.
Αλλιώς ξεκινούν και αλλιώς διαμορφώνονται στην πορεία.
Άλλες έχουν διάρκεια, άλλες διαλύονται στο πρώτο φύσημα του ανέμου.
Η αφετηρία τους είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων ιδανική και συνοδεύεται ως επί το πλείστον από λόγια.

Έτσι εκφραζόμαστε.
Δείχνουμε  ενδιαφέρον, αγάπη, θυμό, ακόμη και μίσος.
Όλα μας τα συναισθήματα εξωτερικεύονται άριστα με λέξεις, πολλές φορές και με μια δόση υπερβολής, σε στιγμές συναισθηματικής φόρτισης.

Τι είναι αυτό που μας ελκύει τελικά;
Εδώ οι απόψεις διίστανται και ποικίλλουν.
Αν κάνουμε σε φίλους και γνωστούς την ίδια ακριβώς ερώτηση, θα πάρουμε διαφορετικές απαντήσεις σίγουρα.
Η εμφάνιση, το βλέμμα, το χαμόγελο, ο τρόπος ομιλίας, ο τρόπος που περπατά και συμπεριφέρεται ένας άνθρωπος, είναι μερικά από τα κοινά γνωρίσματα που τον κάνουν συμπαθητικό στα μάτια μας, αρχικά τουλάχιστον.
Γιατί με μια πιο προσεκτική ματιά και με το πέρασμα του χρόνου, αναθεωρούνται πολλά αν όχι τα περισσότερα

Όπως και να το σκεφτείς όμως,  η έλξη και η παραμονή σε μια σχέση, είναι δυο πράγματα διαφορετικά.
Δύο γραμμές που σε πολλές περιπτώσεις συναντώνται και διαρκούν, και σε άλλες, παραμένουν παράλληλες δίχως να ακουμπήσουν ουσιαστικά η μια την άλλη.
Η έλξη είναι μια καθαρά συναισθηματική διαδικασία, ενστικτώδης και μη προβλέψιμη.

Κανείς δεν μπορεί να καθορίσει ή να προβλέψει τους ανθρώπους που θα συμπαθήσει ή θα ερωτευτεί.
Το “μετά” είναι η απόλυτη εκλογίκευση και προσγείωση στα πραγματικά  δεδομένα.
Εκεί ο ιδεαλισμός και το ροζ συννεφάκι διαλύονται, παραχωρώντας τη θέση τους στην ωμή πραγματικότητα και την πεζή καθημερινότητα.

Αυτό που σε τραβά σε έναν άνθρωπό, δεν είναι και αυτό που σε κρατά απαραίτητα κιόλας.
Η διάρκεια καθορίζεται από το ενδιαφέρον, τις μεγάλες αντοχές και και τις ακόμα μεγαλύτερες ανοχές.
Ο χρόνος που περνά, μπορεί να προσθέσει πράγματα στην σχέση, αλλά μπορεί και να γυρίσει μπούμερανγκ αφαιρώντας οτιδήποτε θετικό υπήρξε αρχικά.
Πολλές φορές η αρχική τρέλα και συμπάθεια, καταλήγει στο απόλυτο ξενέρωμα και την αποστροφή.

Έτσι είναι η ζωή.
Γεμάτη αντιθέσεις και επιλογές.
Ξεκινάμε με ασυνείδητες και ενστικτώδεις διαδρομές, για να καταλήξουμε τελικά στις απόλυτα ταιριαστές και συνειδητές.

Η αρχική εικόνα, ούτε καθοριστική είναι στην τελική ,ούτε η απόλυτη αλήθεια, ούτε η απόλυτη πραγματικότητα!
Ένας πρόλογος για το βασικό πλάνο που λέγεται ζωή είναι!
Σε αυτό το πλάνο της ζωής, μόνο τα ταιριαστά κομμάτια θα μείνουν.
Τα υπόλοιπα θα τα σβήσει ο χρόνος.
Αυτός είναι ο κριτής και σε σένα ανήκει η τελική επιλογή.
Επέλεξε λοιπόν συνετά τι θα κρατήσεις.
Ότι κρατήσεις και σε κρατήσει, είναι αυτό που πραγματικά σου αξίζει να ζήσεις.

http://wp.loveletters.gr/11770-2/

ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ .ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑ

http://www.voria.gr/article/i-ellada-ke-ta-skopia-apostatheropioun-tin-alvania

ΤΕΛΟΣ ΕΙΔΥΛΛΙΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΠΟΥΤΙΝ ;

http://www.voria.gr/article/elixe-to-idillio-metaxi-ntonalnt-tramp-ke-vlantimir-poutin

ΕΚΡΥΘΜΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ.ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΣΛΑΒΩΝ

http://www.voria.gr/article/parastratiotikes-omades-alvanon-ke-slavon-etimazonte-sta-skopia

ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

http://www.voria.gr/article/i-amerikanotourkikes-schesis-tha-grapsoun-nea-selida

ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΕΛΟΣ. ΟΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΞΕΚΙΝΟΥΝ

http://www.voria.gr/article/to-tourkiko-dimopsifisma-teliose-i-analisis-archizoun

Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

http://wp.loveletters.gr/11562-2/

Γράφει η Ελένη Τσακίρη

Οι Άγιες μέρες που διανύουμε, δύο λέξεις γεννούν στην ψυχή.
Αγάπη και συγχώρεση.
Η μια απόλυτα δεμένη και εξαρτημένη από την άλλη, σαν κύκλοι που εφάπτονται στο ίδιο κέντρο.

Κανείς μας δεν είναι τέλειος και αλάθητος.
Όλοι μας κάναμε και εξακολουθούμε να κάνουμε λάθη.
Ανθρώπινο, κατανοητό και αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας είναι.
Βέβαια ως ανθρώπινα όντα ολίγον τι εγωιστικά, θέλουμε πολλές φορές να λησμονούν και να προσπερνούν τα σφάλματα μας  και να προχωράμε γρήγορα παρακάτω.
Στα δικά μας παραπτώματα επιδιώκουμε πάντα τη γρήγορη παραγραφή και τη λησμονιά.

Τι γίνεται όμως όταν ερχόμαστε στην αντίπερα όχθη; Στη  θέση του “κριτή”, για να δώσουμε άφεση;
Εκεί τα πράγματα περιπλέκονται και δυσκολεύουν .

Πρέπει να έχεις μεγάλη και δυνατή καρδιά.
Όχι για να πεις απλά “σε συγχωρώ”, τούτο είναι το μόνο εύκολο, αλλά για να το εννοείς

Η συγχώρεση δεν είναι απλά μια γενική  και αφηρημένη έννοια, είναι πράξη κυρίως.
Απαιτεί πολύ μεγάλη εσωτερική διεργασία και ισχύ για να υπάρξει και δεν λειτουργεί a la carte.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο πάντα να δεχτείς ότι έχει γίνει λάθος εις βάρος σου.
Πολύ δε περισσότερο όταν αυτό το σφάλμα σε πληγώνει,σε διαλύει, σου προκαλεί μυριάδες αρνητικά συναισθήματα, αλλά επιλέγεις  εσύ, να το σβήσεις από τα κατάστιχα του μυαλού και να προχωρήσεις σαν να μην συνέβη ποτέ.

Πόση δύναμη και προσπάθεια χρειάζεται κρυμμένη για να ξεχνάς άραγε;

Διότι αυτό είναι η συγχώρεση στην ουσία, ηθελημένη διαγραφή λαθών.
Αλλιώς δεν υφίσταται και σίγουρα δεν μπορεί να λειτουργήσει .

Και αν ξανασυμβεί; Αν η “συγνώμη” είναι ψεύτικη; Και αν ο άλλος το εκμεταλλευτεί πάλι;
Ερωτήματα άπειρα, που πάντα καίνε και βασανίζουν το μυαλό και μας κλονίζουν ,δημιουργώντας αμφιβολίες. Σε αυτά εκ προτέρων απάντηση δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει η εκ του αποτελέσματος συγχώρεση.

Η συγχώρεση είναι επιλογή.

Επιλογή μου να θεωρήσω το λάθος λήξαν και να προχωρήσω μπροστά.
Επιλογή μου να σταθώ στα καλά που έχεις και όχι στα κακώς κείμενα σου.
Επιλογή μου στο να προσπεράσω την κακή στιγμή, βλέποντας μπροστά μου καλύτερες.
Επιλογή στο να κλείσω την πληγή που μου άνοιξες ρίχνοντας το βάλσαμο της αγάπης πάνω της και όχι το αλάτι του εγωισμού η της κακίας .

Το αν αξίζει ο άλλος τη συγχώρεση μου ή όχι είναι άλλο θέμα και ουδόλως με απασχολεί.
Δεν φιλοδοξώ να γίνω όμοιος με αυτόν που με έβλαψε, ευελπιστώ σε κάτι περισσότερο από αυτό.
Δεν θα ανταποδώσω.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα ανέχομαι και θα “συγχωρώ” τα ίδια επαναλαμβανόμενα λάθη εσαεί.
Γιατί μην ξεχνάμε ότι κάποιος ζητά τη συγχώρεση μας  έχοντας πλήρη επίγνωση του τι έχει γίνει  και έχοντας ειλικρινή μεταμέλεια.

Από όποια πλευρά και να το δεις όμως, η συγχώρεση είναι προσωπική καθαρά υπόθεση.
Και για αυτόν που τη ζητά και κυρίως για αυτόν που την δίνει.
Συγχωρώ σημαίνει, κάθαρση.
Σημαίνει απόλυτη, οριστική διαγραφή των κακών που βρέθηκαν  μέσα στη ψυχή μας.
Γιατί και τα αρνητικά συναισθήματα μας βλάπτουν, ακόμη κι αν άλλοι μας τα έχουν δημιουργήσει.

Όταν κάτι σβήνει οριστικά τότε παύει να πονά και να δημιουργεί αρνητισμό και απωθημένα.
Η οργή και ο πόνος που προκλήθηκε δίνουν τη θέση τους σε μια νέα αρχή, ή σε μια απόλυτα δημιουργική συνέχεια και για τα δυο μέρη.

Συγχώρεσε λοιπόν, γιατί αξίζεις καλύτερα πράγματα.
Συγχώρεσε και κοιτά μπροστά.
Μόνο έτσι θα προχωρήσεις.
Η συγχώρεση είναι από τα πιο πολύτιμα δώρα που μπορεί να δώσει και να δεχτεί κάποιος.
Φρόντισε σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις είτε του δότη είτε του λήπτη, να είσαι τουλάχιστον ειλικρινής…

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ Η ΛΥΚΟΦΙΛΙΑ ΣΤΙΣ ΡΩΣΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

http://www.voria.gr/article/epiveveonete-i-likofilia-stis-rosotourkikes-schesis

ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ "ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΥΝΤΑΙ" ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ Ο ΚΟΤΖΙΑΣ

http://www.voria.gr/article/i-skopiani-paraponiounte-epidi-den-tous-prostatefse-o-kotzias

Ανόητες αγάπες - Πυξ Λαξ☆«•❤

http://wp.loveletters.gr/11313-2/

Είμαστε οι πράξεις μας και όχι τα λόγια και οι θεωρίες μας.

Γράφει η Ελένη  Τσακίρη

Το ραδιόφωνο στη διαπασών. Κάτι τέτοιες ώρες το μόνο που θες είναι ηρεμία και εκεί που είσαι μεταξύ χαλαρότητας και απόλυτης σιωπής, ένα τραγούδι σε βάζει σε σκέψεις.
“Λόγια ψεύτικα” ακούς στα ηχεία και οι μνήμες απλά ξυπνούν και στήνουν χορό, καταλαμβάνοντας το χώρο του μυαλού μου. Πόσα λόγια έχουμε ακούσει;

Θεέ μου, πόσες αμέτρητες λέξεις, που τελικά λέξεις έμειναν ανείπωτες..

Λέξεις που απλά θυμίζουν στιγμές σαν σε όνειρο, αναλαμπές που απλά εξαφανίστηκαν αφήνοντας τα σημάδια τους στο χρόνο.

Όλοι οι άνθρωποι λέμε πολλά. Άλλωστε τα λόγια είναι ο τρόπος που επικοινωνούμε και εκφραζόμαστε.
Όσο όμως έχουμε εξελίξει τη θεωρία και την επικοινωνία, άλλο τόσο μείναμε στάσιμοι στον τομέα πράξη.
Εκεί σε θέλω​ τώρα!
Ναι, εκεί φαίνεται τι εννοείς και πόσο τελικά το εννοείς, στην φωτιά της πράξης.
Μέσα από αυτές τις σπίθες, ξεπηδούν οι αλήθειες μας.
Γιατί είμαστε τελικά οι πράξεις μας όχι οι θεωρίες μας. Καθοριζόμαστε από αυτά που επιλέγουμε να πράξουμε. Καλή η οδός θεωρίας , αλλά η οδός πράξης δύσκολα συμπορεύεται μαζί της, έτσι;

Μη μου γεμίζεις λοιπόν τη ζωή μου θεωρίες. Έχω χορτάσει από αυτές. Δεν θέλω άλλες ακάλυπτες επιταγές δίχως αντίκρυσμα. Δεν αντέχω άλλες ατέρμονες συζητήσεις, ούτε εντυπωσιακές φανφάρες που γίνονται καπνός στην πρώτη δυσκολία .

Όταν οι λέξεις έχουν ευτελισθεί και πλήρως απαξιωθεί, μην περιμένεις να πιστέψω σε θαύματα λεκτικά και ίσως κάλπικα. Δεν πιστεύω  σε ωραίες λέξεις πια!
Tις πράξεις εμπιστεύομαι και ερωτεύομαι. Με αυτές θέλω να ζω και να πορεύομαι.

Δεν θέλω λέξεις που δεν έχουν δόση αλήθειας, θέλω αλήθειες δοσμένες και δοκιμασμένες να περπατούν μόνες τους στης ζωής το μονοπάτι.

Γιατί οι πράξεις βαφτισμένες με αίμα αλήθειες είναι. Ζούμε μέσα από αυτές. Μας δικαιώνουν ή μας δικάζουν.

Εκεί μπαίνει η υπογραφή των λόγων μας. Η τελεία και η παύλα. Η σφραγίδα και το ουσιαστικό θέλω μας.

Οι πράξεις μας μπορούν να μιλήσουν, να φωνάξουν, να κερδίσουν, να λυγίσουν και να ακουστούν σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάζουν τις λέξεις​ μας, λέξεις που μόνοι μας ντύσαμε με περισσή υποκρισία, να υποκλιθούν μπροστά τους​.Μίλα μου λοιπόν. Μιλά μου με πράξεις όμως. Αλλιώς σώπα!

Δεν θέλω να ακούσω άλλο.

http://www.voria.gr/article/i-polemiki-emploki-ton-ipa-sti-siria-allazi-ta-dedomena

Η "ΕΚΔΙΚΗΣΗ " ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ

Αυτό θα πεί συχρονισμός !!Μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε   με τα λεγόμενα του ο κύριος Μπαλαούρας  ο οποίος χαρακτήρισε  ως " παγανιστική " και "δαπανηρή "  την έλευση του Αγίου Φωτός  από τα Ιεροσόλυμα ,  έχουμε την αποστολή ευχετήριας κάρτας με το Άγιο Φως σε περίοπτη θέση από το φρούραρχο της βουλής εν όψει των εορτών του Πάσχα . Τυχαίο; Για του λόγου το αληθές ιδού και οι σχετικές φώτο που εστάλησαν προς όλους τους βουλευτές .

ΤΖΑΜΙ (?) Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ,ΔΙΧΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

http://www.voria.gr/article/tzami-i-agia-sofia-choris-antidrasi-apo-tin-ellada

http://www.voria.gr/article/o-erntogan-den-mpori-na-figi-apo-tin-agkalia-ton-ipa

Άβυσσος η ψυχή του “εαυτούλη”

http://wp.loveletters.gr/%CE%AC%CE%B2%CF%85%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%82-%CE%B7-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7/

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου δεν λένε; Του παρτάκια να δεις.
Όταν μιλάμε  για ανθρώπους που κοιτούν την πάρτη τους, εκεί το βαρέλι που λέγεται ψυχή δεν έχει πάτο.
Όχι, δεν είμαστε όλοι καλοί.
Ίσως όχι και απαραίτητα κακοί βέβαια.
Υπάρχει και ενδιάμεση κατηγορία. Αυτή του “εαυτουλισμού” που δεν χωράει τίποτα άλλο από ανθρώπους σαν και αυτούς.
Εαυτούληδες, που ο κόσμος να καίγεται ολόγυρα, το μόνο τους μέλημα είναι η καλοπέραση τους.
Δυστυχώς ο “παρτάκιας”  υπάρχει πλέον γύρω​ μας  παντού και πάντα.
Είδος σταθερό, καθημερινό και εξελίξιμο.
Σε γείτονα, συνάδελφο, φίλο, συγγενή ακόμα και σε σύντροφο.
Μοιάζει με επιδημία παντού. Δεν ξέρεις από που θα ξεφυτρώσει πια.

Μία και μόνο λέξη τους καθορίζει ή μάλλον καλύτερα δύο!
Το ΕΓΩ και το ΘΕΛΩ.
Διότι  απλά οι άνθρωποι αυτοί έχουν ως κέντρο του κόσμου μόνο τα δικά τους θέλω και ανάγκες, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα και τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς τους σε άλλους.
Καρφάκι δεν τους καίγεται βρε αδερφέ. Απαιτούν να είσαι πανταχού παρών, αλλά εκείνοι είναι πάντοτε απόντες. Πάντα είπα; Διόρθωση. Σχεδόν πάντα.
Εξαιρούνται φυσικά οι στιγμές που σε χρειάζονται.
Εκεί θα τους βλέπεις μπροστά σου ή θα τους ακούς συνεχώς και ασταμάτητα μέχρι την επόμενη φορά, που και πάλι θα σε ξαναχρειαστούν.
Και εσύ ως άνθρωπος που σε έχουν μεγαλώσει να βοηθάς  και να συμπαραστέκεσαι, σπεύδεις να δώσεις και τρέχεις.

Φτάνει άνθρωπε μου, πού πας;
Τι θες εκεί;
Οι άνθρωποι αυτοί τρέφονται με τις συμπεριφορές ανθρώπων σαν και σένα, σαν και μένα, σαν και τον διπλανό που το διαβάζει και χαμογελά.
Βλέπεις ο εαυτούλης, έχει τη δική του φιλοσοφία και πρακτική.
Σωστή για αυτόν σαφέστατα, στρεβλή για εμάς τους  υπόλοιπους.
Στην εικονική του πραγματικότητα λέξεις όπως φιλότιμο, αλληλεγγύη, αγάπη, προσφορά έχουν καταργηθεί άπαξ και δια παντός.
Έχουν αντικατασταθεί με την κολακεία, τη δικαιολογία, την υποκρισία και την ψευτιά.
Ναι, αυτά είναι τα βασικά τους χαρακτηριστικά και το γνωρίζεις καλά.

Γιατί λοιπόν πρώτα τρέχεις​ και μετά διαμαρτύρεσαι για την συμπεριφορά τους;
Νομίζεις πως  τους νοιάζει αν τυχόν σε στεναχώρησαν;
Ή μήπως θα πάθουν μετάλλαξη και θα σταθούν δίπλα σου όπως εσύ;
Μην τρέφεις φρούδες ελπίδες λοιπόν.

Μόνο ένα σε σώζει από ανθρώπους σαν αυτούς, η συνειδητοποίηση.
Όχι, δεν θα σου πω ρίξε στον εαυτό σου πέντε φάσκελα που τους φέρθηκες φιλικά κι ανθρώπινα.
Καλά έκανες. Νισάφι όμως πια.

Βγάλε φλας και άλλαξε πορεία. Μην αλλάζεις όμως αυτό που έχεις  μέσα σου. Δεν είσαι σαν κι αυτούς. Και όχι δεν είμαστε όλοι ίδιοι​. Ευτυχώς. Δεν μας μεγάλωσαν να γίνουμε έτσι, ούτε όμως και να γινόμαστε βορά στα δίχτυα και τα καπρίτσια των απανταχού καιροσκόπων.

Το πάρτι όμως τελείωσε για αυτούς. Γιατί; Γιατί πολύ απλά το πάρτι του παρτάκια λίγο διαρκεί. Σε αυτό το λίγο και υποκριτικό δεν χωράς, και για αυτό προχωράς.
Συνδράμετε όχι αλλήλους , αλλά καταλλήλους είναι το νέο μότο

.https://www.youtube.com/watch?v=Lve4PM-5ULM

http://www.voria.gr/article/to-theatro-ton-

endokipriakon-sinomilion-sinechizete

Υπάρχεις κι εσύ που με αγγίζεις, χωρίς καν να με ακουμπάς

Πώς να ξεκινήσεις να μιλάς όταν οι λέξεις μοιάζουν λίγες και χορεύουν στο μυαλό σου σε καινούργιους ρυθμούς;
Πώς να περιγράψω όλα αυτά που χρωματίζουν την ψυχή μου και μόνο εσύ βλέπεις και ακούς;
Πώς γίνεται πάντα όταν σε χρειάζομαι να βρίσκεσαι ένα βήμα πίσω μου;
Πώς γίνεται να μην προφταίνω να στο ζητήσω καν; Νιώθω την αύρα σου και ξέρω ότι είσαι εκεί πριν ακόμη γυρίσω να δω με τα μάτια μου τη φυσική σου παρουσία.
Είσαι εδώ. Ακόμη μία βραδιά, ακόμα μία φορά και έχει το βλέμμα σου τέτοιο φως και ζεστασιά μέσα του, που σβήνει μεμιάς όλο το σκοτάδι της θλίψης μου.
Δεν μιλάς, απλά με κοιτάς και είναι αρκετό.
Δεν θέλω να σου αναλύσω πραγματικά τι με απασχολεί, γιατί με ένα περίεργο τρόπο, πάντα ξέρεις. Πάντα.
Κι αυτό με αρρωσταίνει και με γιατρεύει μαζί .
“Μετά την βροχή το ουράνιο τόξο ανθεί. Μην αφήνεις τη βροχή να κρύβει το ουράνιο τόξο, γιατί αυτό είσαι”  μου είπες.
Δεν ξέρω αν το ουράνιο τόξο “ανθίζει” μετά τη βροχή όπως μου είπες, πάντως ένα είναι σίγουρο.
“Το σύμπαν συνωμοτεί, δυσανασχετεί και αλλάζει αιφνιδίως ο ρους της κοσμοθεωρίας μου.”
Γιατί μπορεί να σε ακουμπάνε αλλά να μην σε αγγίζουν, εσύ όμως ξέρεις να με αγγίζεις δίχως καν να με ακουμπάς.

http://wp.loveletters.gr/11089-2/

http://www.voria.gr/article/anisichitikes-i-exelixis-sta-skopia---polemiki-i-atmosfera