Αναγνώστες

Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Αν αντέχεις, αγάπα!






Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Αγάπη !!!
Μια λέξη που το νόημα της περικλείει το νόημα της ζωής και της ύπαρξης μας .
Τείνουμε βέβαια να ξεχνάμε και να προσπερνάμε τα σημαντικά λόγω του ότι η καθημερινότητα και οι ανάγκες μας έχουν αλλάξει.
Έχουμε σταθερά κολλήσει σε “αναλώσιμα” και ανούσια για αυτό και είμαστε συνεχώς ανικανοποίητοι με όσα και ότι έχουμε.
Έρχονται όμως στιγμές που αναρωτιόμαστε άραγε μας καταλαβαίνουν;
Μας αγαπούν;
Σίγουρα όχι όπως θα θέλαμε .οπωσδήποτε όχι όπως θα το είχαμε ανάγκη .
Γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα αγάπης ,όταν έχουμε ξεχάσει τι πραγματικά σημαίνει.
Έχουμε τροποποιήσει τη λέξη πια κατά πως μας βολεύει .
Και έπειτα “διαμαρτυρόμαστε” γιατί δεν λειτουργεί .

Εσύ όμως αγαπάς;
Έκανες ποτέ στον εαυτό σου την ερώτηση;
Δεν μιλώ για την κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σου αγάπη .
Όχι δεν μιλώ για αυτή τη συμπάθεια που δείχνεις σε ότι δεν σε ξεβολεύει και δεν σου χαλά την ηρεμία και την καθημερινότητα που έχεις φτιάξει για να αντέχεις το λίγο σου.
Μιλώ για το συναίσθημα που κυριαρχεί στη λογική σου και ζεσταίνει την καρδιά σου.
Για αυτό που δεν χωρά γιατί και ίσως , για αυτό που δεν ακολουθεί , δεν υποτάσσεται στους κανόνες σου .
Σου θυμίζω κάτι; Κάτι ίσως που έθαψες και παράτησες ξεχασμένο χρόνια τώρα ,γιατί πονά ;
Γιατί δεν αντέχεις να το θυμάσαι;
Κι όμως ,το έχεις νιώσει. Έστω και για λίγο.
Θυμήσου άνθρωπε πως η αγάπη δεν αντέχει να χτυπά κλειστές και σκοτεινές πόρτες .
Όλα της είναι στο φως και είναι ανοιχτά.
Μη ζητάς να τη στριμώξεις σε λίγες στιγμές μονάχα του χρόνου σου, είναι από μόνη της ο ίδιος ο ρυθμιστής του χρόνου.
Πότε τον κάνει να τρέχει τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να τον αντιληφθείς ,και άλλοτε τον σταματά και τον κάνει να φαίνεται στάσιμος, βουβός και ακίνητος.
Μη μιλάς λοιπόν για αγάπη όταν πρώτα δεν είσαι σε θέση να τη νιώσεις.
Πως θα δώσεις αγάπη αν δεν νιώθεις;
Πως θα δεχτείς την αγάπη όταν οι πόρτες σου είναι ερμητικά κλειστές;
Έχεις το κουράγιο να αγαπάς και να αντέχεις;
Αγάπησε λοιπόν με όλο σου το είναι , με όλα τα ρίσκα .
Μη ζητάς πρώτα , δώσε ,δώσε κι ας μη λάβεις ….
Αγάπησε !!!Είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσεις να αγαπηθείς .

Η ΒΡΟΝΤΕΡΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

ΟΛΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΞΗ

Δικαίωμά σου να μην θες δεσμεύσεις, υποχρέωσή σου να μην ταλαιπωρείς τους άλλους!



Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Η εποχή μας τρέχει και μαζί της ακολουθούν και οι ανθρώπινες σχέσεις.
Όλα περιπλέκονται και ακολουθούν πιστά τις επιταγές της μόδας.
Μα θα μου πεις υπάρχει μόδα και στο συναίσθημα;
Φυσικά και μαζί ακολούθησαν οι τάσεις και η μόδα στη συμπεριφορά που ακολουθείται και αναπαράγεται.
Η νέα τάση είναι το λεγόμενο submarining.
Τι είναι αυτό;
Κάτι σαν το ghosting αλλά χειρότερο.
Τι σημαίνει;
Είναι η τακτική του εξαφανίζομαι για λίγο και ξαναεπιστρέφω.
Αυτό που το κάνει ξεχωριστό, με την αρνητική έννοια του όρου φυσικά, είναι η μακρόχρονη δίχως εξήγηση απουσία και εξαφάνιση από τη σχέση.
Έτσι όμως γίνεται και η επανεμφάνιση του ασώτου η της άσωτης.
Μετά από καιρό πολύ σαν να μην τρέχει τίποτα και σαν να μην έγινε τίποτα.
Και φυσικά η απαίτηση να συνεχιστεί ή όλη κατάσταση, γιατί περί κατάστασης πρόκειται και όχι περί σχέσης, από κει που το αφήσατε .
Τι λέτε ρε παιδιά;
Τι συζητάμε;
Τι αρρωστημένες θέσεις και σχέσεις είναι αυτές;
Μπορείς να χειραγωγήσεις συναισθήματα και να τα ξεκινάς και να τα σταματάς κατά βούληση;
Τι είναι η καρδιά ;
Μηχάνημα που επιδέχεται χρονοδιάγραμμα, οδηγίες χρήσεως και τηλεχειριστήριο που το χρησιμοποιείς όποτε και όπως σε βολεύει;
Εν πάση περιπτώσει άνθρωπε μου, μάθε τουλάχιστον να σαι ειλικρινής!
Δεν θες σχέση , δέσμευση και όλα τα συναφή; Δικαίωμα σου, και επιλογή σου!
Ξεκαθάρισε το όμως να ξέρει και ο άλλος τι να περιμένει.
Ή καλύτερα τι να μην περιμένει από σένα .
Δεν είμαστε όλοι με καρδιά-μηχάνημα που να την ανοιγοκλείνουμε σαν διακόπτη ,αναλόγως με το χρόνο και το κέφι μας.
Φροντίστε λοιπόν να μην αφήνετε πίσω ραγισμένες καρδιές .
“Αγαπήστε” ομοίους. Έτσι απλά και πολιτισμένα!
Και αφήστε τους υπόλοιπους στην ησύχια και στα συναισθήματα τους.

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΟΖ, ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ 2002 ΜΕ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ

ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Ο λογαριασμός μας έκλεισε. Σε ξεχρεωσα και σε χαιρετώ..






Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Οι καλοί λογαριασμοί λένε κάνουν τους καλούς φίλους.
Τι γίνεται άραγε με τους παλιούς λογαριασμούς;
Αυτοί κλείνουν άπλα, δίχως καλούς φίλους.
Έτσι και ο δικός μας.
Ήρθε η ώρα του να κλείσει.
Οριστικά και αμετάκλητα.
Ήρθες όταν δεν σε περίμενα.
Γνωστή και εφαρμοστέα για σένα η τέχνη του αιφνιδιασμού και της “επίθεσης” κατά μέτωπο σε χρόνο που εσύ επιλέγεις και είσαι προετοιμασμένος.
Ας είναι.
Δεν με απασχολεί πια .
Έχω λογαριαστεί εδώ και καιρό με τον εαυτό μου και έχω πληρώσει τα χρωστούμενα.
Και ξέρεις που κατέληξα;
Δεν σου χρωστάω πλέον απολύτως τίποτα.
Τίποτα όμως.
Ούτε καν χρόνο να σε ακούω να μιλάς.
Έχω ξανακούσει την ίδια κασέτα μόνο που πια το κασετόφωνο χάλασε και δεν την αναγνωρίζει.

Ο μόνος λόγος που στέκομαι απέναντι σου και σε κοιτώ κατάματα είναι ένας.
Το τέλος. Η αυλαία μας.
Αυτό που δεν πίστεψες την τελευταία φορά που μιλήσαμε.
Τα θυμωμένα λόγια αγανάκτησης που σου είπα και πίστεψες πως θα τα ξεθωριάσει ο χρόνος.
Όμως όχι.
Εννοούσα κάθε λέξη, κάθε παύση. Κάθε τελεία. Και αυτό είσαι πια!
Μια τελεία στο τέλος του λογαριασμού.
Όχι αλλά ψέμματα, όχι άλλες μισές κουβέντες ,όχι άλλες δικαιολογίες.
Ο λογαριασμός σου αυτά περιείχε.
Τον πλήρωσα λοιπόν στο ακέραιο με δάκρυα, πόνο και χρόνο.
Και αυτός που πληρώνει και εξοφλεί τον λογαριασμό μπορεί και να τον κλείσει.
Να τον διαγράψει.
Δεν θέλω απολύτως τίποτα από σένα.
Κρατά τα “ρέστα” γιατί δεν έχω οποιαδήποτε αξίωση η απαίτηση πια.
Δεν θέλω τίποτα να σε θυμίζει .
Δεν υπάρχει πια καμία εκκρεμότητα…
Ταχτοποιηθηκαν όλες..
Καλή τύχη…

ΜΠΗΚΑΝ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΟΙ ΗΠΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΕΚΤΟΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ