Πέμπτη 10 Μαΐου 2018
Πόσες θα είναι τελικά οι θυσίες στο' βωμό'.. - DailyTvRadio.gr
Πόσες θα είναι τελικά οι θυσίες στο' βωμό'.. - DailyTvRadio.gr: Πόσες θα είναι τελικά οι θυσίες στο' βωμό'.. -του υποτιθέμενου 'προοδευτισμού' που θα πληρώσουμε ? Και πόσο τελικά , κάποιοι επωφελούνται και 'αξιοποιούν' τον όρο;Με αυτά που βλέπουμε τελικά αναρωτιέμαι... Στραβός είναι ο γιαλός ; Η εμείς αρμενίζουμε στραβά σε αυτόν;
Πόσες θα είναι τελικά οι θυσίες στο” βωμό” του υποτιθέμενου “προοδευτισμού” που θα πληρώσουμε ? Και πόσο τελικά , κάποιοι επωφελούνται και “αξιοποιούν” τον όρο;
Με αυτά που βλέπουμε τελικά αναρωτιέμαι…
Στραβός είναι ο γιαλός ;
Η εμείς αρμενίζουμε στραβά σε αυτόν;
Η μήπως αντί να ασχοληθούμε με τα χίλια μύρια σοβαρά στραβά που σίγουρα μας ταλανίζουν ως χώρα , δημιουργούμε θέματα , που λογικά δεν θα έπρεπε να υφίστανται;
Ναι ,για το περίφημο νομοσχέδιο περί υιοθεσίας ο λόγος.
Κυρίως για την “κερκόπορτα” που υποτίθεται δεν θα άνοιγε σύντομα ( ωστόσο άνοιξε διάπλατα με προηγούμενο νομοσχέδιο ) και “επισφραγίστηκε ” σαφώς με το νομοσχέδιο περί υιοθεσίας και με το άρθρο 8.
Ψηφίστηκε με πλειοψηφία , βαφτιζόμενο ως “προοδευτικό “. , ωστόσο κάποιοι επέλεξαν να απουσιάσουν (μάλλον είχαν σημαντικότερα πράγματα να κάνουν , από το να βρεθούν στη Βουλή και να ψηφίσουν ) , και κάποιο αρκέστηκαν απλά στο να δηλώσουν ” παρών” .
Είναι όμως προοδευτικό ;
Ηθικό;
Φυσιολογικό;
Ρεαλιστικό;
Συνταγματικό
Να συνεχίσω;
Δεν θα μπω στη διαδικασία να πω , αυτό που έχω ξαναπεί , ότι είναι πρώτον ενάντια στη φύση , είναι αφύσικο .
Το αφύσικο όπως και να το βαφτίσεις , φυσιολογικό δεν θα γίνει όσο και να προσπαθήσεις ,ότι και να πεις.
Δεν θα αναφερθώ στο θρησκευτικό κομμάτι , είναι γνωστό.
Η ουσία πέρα από τη φύση , πέρα από τη θρησκεία , είναι στις παιδικές ψυχές .
Δεν υπάρχει πιο σημαντικό από την ψύχη μικρών αγγέλων .
Είμαστε υπεύθυνοι ;
Τι προσπαθούμε να κάνουμε ;
Να χαρακώσουμε το “μέλλον” ;
Το μέλλον ήδη “χαρακωμένων” παιδικών ψυχών ;
Τι είδους άνθρωποι γίναμε ;
Πως να μας χαρακτηρίσω ;
” Εκσυγχρονιστές “πάντως δεν δύναμαι ,δεν μας ανήκει ο όρος .
Δεν τον “πλησιάζουμε ” καν.
Μιλάμε για εξέλιξη , για πρόοδο.
Προς ποια κατεύθυνση;
Που προχωράμε μπροστά ;
Ποιον βοηθάμε ;
Τα παιδιά σίγουρα όχι .Δεν λαμβάνονται καν υπόψιν
.
Ποιους ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΊ ; Έλα μου ντε … Ιδού η απορία και η ουσία ….
Γιατί τα “πολλαπλά οφέλη” που κάποιοι προσπαθούν επιμελώς να καλύψουν με χαρακτηρισμούς αυτών που το αρνούνται , δεν παύουν να υφίστανται ,απλά “στρουθοκαμηλίζουν ” και δεν πείθουν κανένα νοήμον άτομο .
Άραγε θέλει αυτή η κοινωνία νοήμονες και φυσιολογικούς ανθρώπους;
Αν ναι , γιατί αντίθετα κινείται διαρκώς;
Όταν οι ίδιες οι μαρτυρίες παιδιών που υιοθετήθηκαν από ζευγάρια ομόφυλα , “ικετεύουν” να μην επιτρέψουν σε άλλα παιδιά να ζήσουν την ίδια δυστυχία.
Έχετε ακούσει παιδί ομόφυλου ζευγαριού να μιλά ;
Και να λέει πόσο δυστυχές και μπερδεμένο είναι ;
Γιατί δεν ξέρει προς τα που να κινηθεί;
Ναι , τα ομόφυλα ζευγάρια , είναι άνθρωποι , έχουν αγάπη να δώσουν , δεν αντιλέγω , δεν είναι αυτή η αγάπη όμως αρκετή για να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει φυσιολογικά ένα παιδί .Δεν μπορούν να αποτελέσουν την οικογένεια που εκείνο χρειάζεται .
Η πραγματικότητα, μπορεί να μην είναι αρεστή σε κάποιους , μπορεί να “πληγώνει ” κάποιους άλλους ,δεν έχει να κάνει όμως με “πεπαλαιωμένες ” – αναχρονιστικές αντιλήψεις , ούτε με φοβικά σύνδρομα όπως βολεύει να βαφτίζεται ότι δεν έχει δύναμη να σταθεί με επιχειρήματα .
Το αν κάποιοι φιλοδοξούν να έχουν “κέρδη ” μελλοντικά , “θυσιάζοντας” στο βωμό των συμφερόντων τους , αθώες ψυχές , “χρησιμοποιώντας” κάποιες κοινωνικές ομάδες , και σπέρνοντας “διχόνοια ” μεταξύ άλλων , τουλάχιστον μην “κομπάζουν ” ότι είναι εκσυγχρονιστές και προοδευτικοί.
Μην κατηγοριοποιούν ως “φοβικούς ” τους διαφωνούντες για να καλύψουν την ανεντιμότητα τους .
Το νομοσχέδιο πέρασε , η ελληνική κοινωνία , ο θεσμός της οικογένειας , έχασαν για μια ακόμη φορά και αυτό θα γίνει ορατό σε βάθος χρόνου….
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018
Η βόμβα που λέγεται NOVARTIS βομβαρδίζει ανελέητα το πολιτικό τοπίο της χώρας
Παρακολουθώ με πολύ προσοχή και περίσκεψη τα όσα λέγονται στη Βουλή σχετικά με τη NOVARTIS .
Η κοινή φράση των περισσότερων ομιλητών;
” Όλα στο φώς ” λένε .
Και συλλογιέμαι αν πρέπει να κλάψω η να γελάσω.
Πιο φώς ;
Της αλήθειας; Της σκευωρίας ; Της υπερβολής; Της ασυδοσίας; Της προχειρότητας; Της αδιαφάνειας; Της ειλικρίνειας; Η μήπως της ενοχής;
Γιατί οι “αχτίδες “όλων των παραπάνω που ανέφερα , μας έχουν αγγίξει και σημαδέψει ανεξίτηλα.
Και συλλογιέμαι αν πρέπει να κλάψω η να γελάσω.
Πιο φώς ;
Της αλήθειας; Της σκευωρίας ; Της υπερβολής; Της ασυδοσίας; Της προχειρότητας; Της αδιαφάνειας; Της ειλικρίνειας; Η μήπως της ενοχής;
Γιατί οι “αχτίδες “όλων των παραπάνω που ανέφερα , μας έχουν αγγίξει και σημαδέψει ανεξίτηλα.
Σε προηγούμενο άρθρο είχα αναφέρει ότι η υπόθεση NOVARTIS έχει προκαλέσει πολύ περισσότερα ερωτηματικά από αυτά που έχουν απαντηθεί.
Και κάθε φορά γεννώνται και προστίθενται ακόμη περισσότερα.
Το” by the book ” , η όλη διαδικασία που εφαρμόστηκε αφήνει υπόνοιες και εύλογα ερωτηματικά .
Η αλήθεια που είναι άραγε κρυμμένη;
Δεν φαίνεται στον μακρινό ορίζοντα πάντως.
Δεν θα μιλήσω για ενοχή .
Αυτή πρέπει να αποδειχθεί πρώτα .
Και τα “επιχειρήματα” που παρουσιάστηκαν από όλες τις πλευρές , λυπάμαι αλλά αποδείξεις δεν είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Πως να το κάνουμε άλλο επιχειρηματολογώ και άλλο αποδεικνύω.
Μη συγχέουμε τα πράγματα.
Και κάθε φορά γεννώνται και προστίθενται ακόμη περισσότερα.
Το” by the book ” , η όλη διαδικασία που εφαρμόστηκε αφήνει υπόνοιες και εύλογα ερωτηματικά .
Η αλήθεια που είναι άραγε κρυμμένη;
Δεν φαίνεται στον μακρινό ορίζοντα πάντως.
Δεν θα μιλήσω για ενοχή .
Αυτή πρέπει να αποδειχθεί πρώτα .
Και τα “επιχειρήματα” που παρουσιάστηκαν από όλες τις πλευρές , λυπάμαι αλλά αποδείξεις δεν είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Πως να το κάνουμε άλλο επιχειρηματολογώ και άλλο αποδεικνύω.
Μη συγχέουμε τα πράγματα.
Να γίνει έρευνα σε βάθος , είναι η “απαίτηση” των περισσότερων .
Σαφέστατα να γίνει και μάλιστα άμεσα.
Και μετά τι;
Γιατί μην ξεχνάμε τα περί παραγραφής, μόνο η κατηγορία για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος είναι αυτή που δεν παραγράφεται.
Που σημαίνει τι στην ουσία;
Για να βρεθεί μαύρο χρήμα , πρέπει να” ακολουθηθεί ” το μονοπάτι, η διαδρομή του χρήματος .
Απτά στοιχεία δηλαδή με τα ποσά και που αυτά κατέληξαν και πως .Σωστά;
Με τα τωρινά δεδομένα έχουμε τέτοια στοιχεία ;
Όχι .
Αρά; Δεν στοιχειοθετείται κατηγορία.
Οι υπόλοιπες κατά τα λεγόμενα παραγράφονται βάση νόμου.
Πιο λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα;
Πάλι ατιμωρησία;
Σαφέστατα να γίνει και μάλιστα άμεσα.
Και μετά τι;
Γιατί μην ξεχνάμε τα περί παραγραφής, μόνο η κατηγορία για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος είναι αυτή που δεν παραγράφεται.
Που σημαίνει τι στην ουσία;
Για να βρεθεί μαύρο χρήμα , πρέπει να” ακολουθηθεί ” το μονοπάτι, η διαδρομή του χρήματος .
Απτά στοιχεία δηλαδή με τα ποσά και που αυτά κατέληξαν και πως .Σωστά;
Με τα τωρινά δεδομένα έχουμε τέτοια στοιχεία ;
Όχι .
Αρά; Δεν στοιχειοθετείται κατηγορία.
Οι υπόλοιπες κατά τα λεγόμενα παραγράφονται βάση νόμου.
Πιο λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα;
Πάλι ατιμωρησία;
Να πάμε και στην άλλη όψη όμως για να είμαστε δίκαιοι.
Αν οι εμπλεκόμενοι πραγματικά δεν έχουν σχέση με τον χρηματισμό , δεν πρέπει να μπουν τα πράγματα στη θέση τους;
Δεν είναι δα λίγο πράγμα να ακούγονται εις βάρος σου τέτοιες κατηγορίες.
Όσοι φαίνονται να έχουν εμπλοκή θα φέρουν τη ρετσινιά του καταχραστή αδίκως;
Αν αποδειχτεί ότι οι καταγγελίες και οι ενδείξεις είναι αβάσιμες ή ψευδείς , όπως ισχυρίζονται όλοι όσοι τα ονόματα τους έχουν ακουστεί , τότε πραγματικά η “αμέλεια” και η μη τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών είναι εγκληματική .
Αν οι εμπλεκόμενοι πραγματικά δεν έχουν σχέση με τον χρηματισμό , δεν πρέπει να μπουν τα πράγματα στη θέση τους;
Δεν είναι δα λίγο πράγμα να ακούγονται εις βάρος σου τέτοιες κατηγορίες.
Όσοι φαίνονται να έχουν εμπλοκή θα φέρουν τη ρετσινιά του καταχραστή αδίκως;
Αν αποδειχτεί ότι οι καταγγελίες και οι ενδείξεις είναι αβάσιμες ή ψευδείς , όπως ισχυρίζονται όλοι όσοι τα ονόματα τους έχουν ακουστεί , τότε πραγματικά η “αμέλεια” και η μη τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών είναι εγκληματική .
Υπάρχει και κάτι άλλο όμως που μέσα σε όλες αυτές τις έριδες έχει ξεχαστεί και είναι εξίσου σημαντικό.
Η ζημιά δεν περιορίζεται όμως μόνο στο πολιτικό σύστημα , που μόνο του πέφτει στη λάσπη που το ίδιο δημιουργεί .Δεν έχει να κάνει μόνο με το ήθος και τις πολιτικές η πρακτικές που ακολουθήθηκαν .
Η ζημιά δεν περιορίζεται όμως μόνο στο πολιτικό σύστημα , που μόνο του πέφτει στη λάσπη που το ίδιο δημιουργεί .Δεν έχει να κάνει μόνο με το ήθος και τις πολιτικές η πρακτικές που ακολουθήθηκαν .
Υπάρχει και ζημία σε άλλον ένα τομέα, εξίσου σημαντικό τον οικονομικό.
Και τα ποσά ανέρχονται σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ.
Τι θα γίνει με αυτό;
Ποιος θα πληρώσει;
Στην Αμερική το κράτος στράφηκε κατά της εταιρίας για να εισπράξει το “έλλειμμα”.
Εμείς τι κάνουμε;
Ξεκινήσαμε καμία διαδικασία;
Αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι ;
Η καταφύγαμε στην εύκολη λύση του ” στριβειν δια του τσακωμού “;
Υπάρχει πολιτική βούληση εδώ άραγε;
Η μήπως τελικά μας βολεύει με
τον καπνό να καλύπτουμε τη φωτιά ;
Και τα ποσά ανέρχονται σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ.
Τι θα γίνει με αυτό;
Ποιος θα πληρώσει;
Στην Αμερική το κράτος στράφηκε κατά της εταιρίας για να εισπράξει το “έλλειμμα”.
Εμείς τι κάνουμε;
Ξεκινήσαμε καμία διαδικασία;
Αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι ;
Η καταφύγαμε στην εύκολη λύση του ” στριβειν δια του τσακωμού “;
Υπάρχει πολιτική βούληση εδώ άραγε;
Η μήπως τελικά μας βολεύει με
τον καπνό να καλύπτουμε τη φωτιά ;
Από ένα ψεύτικο “μαζί”, καλύτερα μόνη..
Γράφει η Τσακίρη Ελένη
Και ξέρεις κάτι φίλη;
Η αυτολύπηση ποτέ δεν ωφέλησε κανένα.
Αν νιώθεις ότι μόνο δίνεις και δεν υπάρχει ανταπόδοση μη το “τραβάς”.
Καμιά φορά στη ζωή πονά περισσότερο η” διατήρηση” παρά η οριστική “διακοπή”.
Γιατί να μένεις σε κάτι που δεν σε καλύπτει;
Γιατί να υπομένεις μαζεύοντας ” ψίχουλα” από “θα” και “αν”;
Μικρή η ζωή μας κορίτσι μου για να τη ζούμε στη μιζέρια και στα ” ίσως ” .
Αυτά τα “ίσως αν κάνω λίγη ακόμη υπομονή ” , “ίσως να δώσω μια ακόμη ευκαιρία ” , “ίσως με το χρόνο τα πράγματα φτιάξουν , όλα αυτά τα ίσως μαζί που δημιουργούν αμφιβολία και ενοχές, όλα αυτά σε κρατούν δέσμια σε τι;
Η αυτολύπηση ποτέ δεν ωφέλησε κανένα.
Αν νιώθεις ότι μόνο δίνεις και δεν υπάρχει ανταπόδοση μη το “τραβάς”.
Καμιά φορά στη ζωή πονά περισσότερο η” διατήρηση” παρά η οριστική “διακοπή”.
Γιατί να μένεις σε κάτι που δεν σε καλύπτει;
Γιατί να υπομένεις μαζεύοντας ” ψίχουλα” από “θα” και “αν”;
Μικρή η ζωή μας κορίτσι μου για να τη ζούμε στη μιζέρια και στα ” ίσως ” .
Αυτά τα “ίσως αν κάνω λίγη ακόμη υπομονή ” , “ίσως να δώσω μια ακόμη ευκαιρία ” , “ίσως με το χρόνο τα πράγματα φτιάξουν , όλα αυτά τα ίσως μαζί που δημιουργούν αμφιβολία και ενοχές, όλα αυτά σε κρατούν δέσμια σε τι;
Σε ένα “τίποτα” , που κάνεις εσύ ΚΑΤΙ δίνοντας τα όλα;
Για ποιόν;
Για σένα;
Για εκείνον;
Γιατί το για “εσάς” δεν υπάρχει , ούτε ως λέξη πόσο μάλλον ως πράξη , γιατί όλα αυτά λοιπόν;
Δεν είναι αγάπη αυτό , ούτε σχέση , το ξέρεις καλά. Μηπως δεν θες να το παραδεχτείς ότι είναι ωρα να φεύγεις;
Ναι είναι .
Για ποιόν;
Για σένα;
Για εκείνον;
Γιατί το για “εσάς” δεν υπάρχει , ούτε ως λέξη πόσο μάλλον ως πράξη , γιατί όλα αυτά λοιπόν;
Δεν είναι αγάπη αυτό , ούτε σχέση , το ξέρεις καλά. Μηπως δεν θες να το παραδεχτείς ότι είναι ωρα να φεύγεις;
Ναι είναι .
Άργησες κιόλας αφού ρωτάς τη γνώμη μου και είσαι εδώ.
Απο εκεί που δεν εκτιμούν αυτό που είσαι και αυτά που δίνεις , να αποχωρείς.
Σιωπηλά ή φωναχτά δεν έχει σημασία.
Καμιά φορά η απουσία είναι η πιο τρανταχτή παρουσία!
Φύγε λοιπόν.
Μη σπαταλάς άλλο χρόνο , κανείς μας δεν ξέρει πόσο από αυτόν έχει .
Ξόδεψε τον όμως σε αμφίδρομες και φωτεινές οδούς όχι σε στενούς και σκοτεινούς μονόδρομους.
Ότι θες να ζήσεις είναι μπροστά σου, ποτέ πίσω σου.
Απο εκεί που δεν εκτιμούν αυτό που είσαι και αυτά που δίνεις , να αποχωρείς.
Σιωπηλά ή φωναχτά δεν έχει σημασία.
Καμιά φορά η απουσία είναι η πιο τρανταχτή παρουσία!
Φύγε λοιπόν.
Μη σπαταλάς άλλο χρόνο , κανείς μας δεν ξέρει πόσο από αυτόν έχει .
Ξόδεψε τον όμως σε αμφίδρομες και φωτεινές οδούς όχι σε στενούς και σκοτεινούς μονόδρομους.
Ότι θες να ζήσεις είναι μπροστά σου, ποτέ πίσω σου.
Μην κλαις άλλο λοιπόν! Σκούπισε τα μάτια σου!
Ξεκίνα….
Ξεκίνα….
Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018
Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018
Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018
Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018
Η “αντίδραση ” της σιωπής (?)
Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Πόσο άραγε κοστίζει η σιωπή;
Εξαρτάται από το πόσο και το γιατί σιωπάς.
Μια κόντρα ως λαός την έχουμε , όσο να πεις.
Εξαρτάται από το πόσο και το γιατί σιωπάς.
Μια κόντρα ως λαός την έχουμε , όσο να πεις.
Είμαστε απ τη φύση μας επιρρεπείς στη γκρίνια ,από τα πιο σωστά έως τα πιο λάθος.
Βέβαια είμαστε φοβερά επίμονοι και αντιδραστικοί στις “αδικίες”
Και αυτό μας έχει κάνει να έχουμε επιβιώσει από πολλές άσχημες καταστάσεις στο πέρασμα των χρόνων .
Και αυτό μας έχει κάνει να έχουμε επιβιώσει από πολλές άσχημες καταστάσεις στο πέρασμα των χρόνων .
Η τελευταία μας ‘ κόντρα’ έχει να κάνει με το αν πρέπει να πηγαίνει σε συλλαλητήριο κάποιος η όχι.
Εξαρτάται από την οπτική του καθενός.
Σίγουρα έχουμε αργήσει πολύ να αντιδράσουμε αναλογιζόμενοι το τι έχουμε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια.
Όλη αυτή η απογοήτευση οδήγησε σε απαξίωση και απραξία.
Αυτό όμως είναι λόγος για να συνεχίσουμε έτσι;
Δυσκολευόμαστε να κινητοποιηθούμε ως λαός ,αργούμε πολύ να τραβήξουμε μπροστά , δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μας πήρε 400 χρόνια κάποτε για να ενωθούμε και να επαναστατήσουμε ενάντια στα τότε δεινά.
Κάτι που σίγουρα δεν μας αρέσει να το θυμόμαστε.
Κάτι που σίγουρα δεν μας αρέσει να το θυμόμαστε.
Και τώρα τι;
Πιο είναι το βασικό επιχείρημα κατά των συλλαλητηρίων;
Πιο είναι το βασικό επιχείρημα κατά των συλλαλητηρίων;
Μα φυσικά ότι όλα έχουν κριθεί και τίποτα δεν αλλάζει.
Μας αρέσει η όχι οι μάχες πάσης φύσεως κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι εκ των προτέρων.
Μη βιάζονται λοιπόν κάποιοι , να προεξοφλήσουν το οτιδήποτε.
Μη βιάζονται λοιπόν κάποιοι , να προεξοφλήσουν το οτιδήποτε.
Σίγουρα η εκάστοτε κυβέρνηση δεν επιθυμεί οποιαδήποτε διαμαρτυρία επί θητείας της.
Πως όμως μπορεί αλλιώς να γίνει έκδηλη η δυσαρέσκεια του κόσμου;
Πως θα ακουστεί η μη συμφωνία του με τα πεπραγμένα;
Πως θα αλλάξουν πράγματα αν μένουμε στα ίδια;
Πως θα έρθει αυτή η αλλαγή που όλοι ευχομαστε;
Με ευχολογια ;
Με status στα social media ;
Καλά κι αυτά δεν λέω , αλλά προσφέρουν πρακτικά;
Πως όμως μπορεί αλλιώς να γίνει έκδηλη η δυσαρέσκεια του κόσμου;
Πως θα ακουστεί η μη συμφωνία του με τα πεπραγμένα;
Πως θα αλλάξουν πράγματα αν μένουμε στα ίδια;
Πως θα έρθει αυτή η αλλαγή που όλοι ευχομαστε;
Με ευχολογια ;
Με status στα social media ;
Καλά κι αυτά δεν λέω , αλλά προσφέρουν πρακτικά;
Και η “εκμετάλλευση” των συλλαλητηρίων από κάποιους;
Τίποτα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί δίχως να το θέλει ο κόσμος.
Δηλαδή τι;
Δεν θα πάμε στο συλλαλητήριο μήπως το εκμεταλλευτεί ο τάδε ομιλητής και δημιουργήσει κόμμα;
Τίποτα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί δίχως να το θέλει ο κόσμος.
Δηλαδή τι;
Δεν θα πάμε στο συλλαλητήριο μήπως το εκμεταλλευτεί ο τάδε ομιλητής και δημιουργήσει κόμμα;
Είναι αυτό σοβαρό επιχείρημα;
Μα ακόμη κι έτσι να γίνει , ο ίδιος ο κόσμος μπορεί να τιμωρήσει τον “καπηλευτή -ομιλητή ” με την αδιαφορία του , με το να μην τον ψηφίσει.
Άλλωστε στα συλλαλητήρια λίγο ενδιαφέρει ο ομιλητής.
Εκεί κυρίαρχος πάντα είναι ο “σκοπός” και ο λαός.
Εκεί κυρίαρχος πάντα είναι ο “σκοπός” και ο λαός.
Να πας λοιπόν στο συλλαλητήριο η να μην πας;
Κοίταξε μέσα σου θα σου πω , ρωτά τον εαυτό σου , χωρίς δικαιολογίες , αναρωτησου τι ζητάς και τι κάνεις για σένα , γι αυτους που αγαπάς και αν καταλήξεις οτι πρέπει να πας πήγαινε .
Αν πάλι είσαι ευχαριστημένος απλά να παρακολουθείς, μην πας . δικαίωμα σου κι αυτό.
Κοίταξε μέσα σου θα σου πω , ρωτά τον εαυτό σου , χωρίς δικαιολογίες , αναρωτησου τι ζητάς και τι κάνεις για σένα , γι αυτους που αγαπάς και αν καταλήξεις οτι πρέπει να πας πήγαινε .
Αν πάλι είσαι ευχαριστημένος απλά να παρακολουθείς, μην πας . δικαίωμα σου κι αυτό.
Ο κόσμος μπορεί να μην αλλάξει με ένα συλλαλητήριο , σίγουρα όμως δεν πρόκειται να πάει πουθενά μέσα απ τη σιγουριά ενός καναπέ …
Οι όροι και τα όρια της πολιτικής ….
ΓΡΆΦΕΙ Η ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΚΙΡΗ
Η επόμενη μέρα βρίσκει ενωμένο τον λαό και σε δικό του κόσμο το πολιτικό σύστημα
Το μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα έστειλε μήνυμα ενότητας , πατριωτισμού και σύμπνοιας του ελληνικού λαού.
Βέβαια η γενική υποβάθμιση των συλλαλητηρίων συνεχίστηκε όπως άλλωστε και αναμενόταν.
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα ; Έτσι δεν λέει ο λαός μας;
Μόνο που εδώ έχουμε όντως μια κυβέρνηση που κωφεύει;
Ποια είναι η ουσία ;
Τι στέλνει ως μήνυμα;
Το ξεβόλεμα των πολιτικών , με ή δίχως εισαγωγικά .
Αυτό είχε κάπου ξεχαστεί με το πέρασμα των χρόνων.
Το πολιτικό μας σύστημα από την μεταπολίτευση και έπειτα είχε συνηθίσει να “μαλώνει” στα παράθυρα, να μετακυλίει τις ευθύνες στον “προηγούμενο” και μια χαρά να συνεχίζει να βρίσκεται στην καρέκλα τoυ.
Αυτή η εποχή έχει περάσει ανεπιστρεπτί
Μιλώντας με κόσμο , το ωραιότερο το άκουσα από νέο άνθρωπο στην πλατεία Συντάγματος.
“Είμαστε ο μόνος λαός που διαδηλώνει ενάντια στην ίδια του την κυβέρνηση, και ο μόνος λαός που οι πολιτικοί του τον αγνοούν τόσο επιδεικτικά και απροκάλυπτα πράττοντας το ακριβώς αντίθετο από αυτά που ψηφίστηκε ή επιθυμεί ” .
Μην αναρωτιόνται λοιπόν γιατί . Την απάντηση την γνωρίζουν καλά.
Οι τρείςτελευταίες σειρές θαρρώ πως “συμπυκνώνουν ” όλη την αλήθεια των ημερών που ζούμε.
Για αυτό η αγανάκτηση , για αυτό η μεγάλη συμμετοχή .
Διότι μια κυβέρνηση ψηφίζεται και με όρους και με όρια συνταγματικά .
Όταν αυτά καταστρατηγούνται ή αγνοούνται τίθεται εν αμφιβόλλω το δημοκρατικό πολίτευμα .
Γιατί η εκάστοτε κυβέρνηση ζει και εκλέγεται σε δημοκρατική χώρα .
Και σίγουρα δεν είναι δημοκρατικό το να προσπαθείς να “κατηγοριοποιείς ” ότι δεν σε βολεύει να σεβαστείς. Ότι δεν σε “εξυπηρετεί” να ακούσεις .
Οι λέξεις και οι έννοιες πλέον έχουν διαστρεβλωθεί στο βωμό των συμφερόντων που “βαφτίζεται” εκσυγχρονισμός .
Και αναρωτιέμαι για ποιόν ο εκσυγχρονισμός ;
Ποιον “υπηρετεί” και με ποιο όφελος ;Διότι εκεί είναι η ουσία και η σημασία
Δυστυχώς ζούμε τις εποχές που δεν υπάρχουν τα όρια αυτά.
Η που αν προτιμάτε είναι δυσδιάκριτα και θολά .
Υπάρχει ένα πολιτικό σύστημα που αρνείται πεισματικά να σεβαστεί τον κόσμο που το ανέδειξε ( με τα λάθη που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν , διότι όλοι έχουμε κάνει και την αυτοκριτική μας , όλοι εκτός των πολιτικών,που το “μοτίβο” τους είναι απελπιστικά ίδιο , για αυτό “απαξιώθηκαν” στα μάτια του κόσμου) .
Αν λοιπόν αναρωτιόμαστε ακόμη γιατί , η απάντηση είναι ότι πια ο λαός έθεσε με τα δύο του τελευταία συλλαλητήρια του τα όρια . Έβαλε όρια στους πολιτικούς του και είπε “μέχρι εδώ”.
Η περίοδος “χάριτος” και ασυδοσίας έχει περάσει για όλους ανεξαιρέτως …..
Το παρακάτω θα το γράψει η πράξη και η ιστορία .
Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018
Εκείνα τα ανήσυχα μυαλά που σε παρασέρνουν..
Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Άβυσσος ο νους του ανθρώπου.
Ανεξερεύνητο τοπίο που εύκολα μπορείς να μπερδευτείς ή να χαθείς.
Είναι και κάποια μυαλά όμως φιλέ μου που δεν σταματούν δευτερόλεπτο να σκέφτονται.
Να δημιουργούν.
Να ελπίζουν .
Να χαράσσουν καινούργιους δρόμους και διαδρομές.
Που δεν μπορούν να βαλτώνουν στη μιζέρια και την καθημερινότητα.
Τρελαίνονται , ασφυκτιούν.
Θέλουν πάντα το κάτι παραπάνω.
Το γουστάρουν , το διεκδικούν και το καταλαμβάνουν.
Και όταν φτάσουν το στόχο , πάντα θα βρουν κάποιο νέο επίτευγμα να κυνηγήσουν.
Τι να κάνεις άμα έχεις γεννηθεί διαφορετικός;
Βαριέσαι τα ίδια και τα σίγουρα.
Σκοτώνεις τη βαρεμάρα σου δημιουργώντας.
Δεν αντέχεις την μετριότητα και την απραξία.
Σε κουράζουν.
Όπως σε κουράζουν και οι ρηχοί άνθρωποι.
Βαριέσαι βρε αδερφέ , πλήττεις απίστευτα.
Πως να χωρέσει ένα ανήσυχο μυαλό σε όρια και πλαίσια;
Σαν να λες θα βάλω άνθρωπο δύο μέτρα σε κούνια μωρού!!
Ανέφικτο;
Κι όμως..
Τα ανήσυχα μυαλά με τα ανέφικτα καταπιάνονται , γιατί τους εξιτάρει να βρουν τρόπο και να τα κάνουν εφικτά .
Ψάχνουν σταγόνες σε ωκεανούς , δεν τους τρομάζουν ούτε τα μποφόρ ούτε οι φουρτούνες.
Το καινούργιο τους αναζωογονεί , τους δυναμώνει .
Πετυχαίνουν πάντα;
Όχι
Είπαμε ανήσυχα πνεύματα είναι , όχι θεοί.
Και την αποτυχία όμως θετικά την εισπράττουν.
Είναι η απαρχή τους για καινούργια πράγματα.
Η αφετηρία τους για το νέο δρόμο που βρίσκεται μπροστά τους.
Γιατί τα ανήσυχα μυαλά δεν σταματούν ποτέ να ” τρέχουν” , να παρατηρούν και να κοιτούν μπροστά …
Αν σε πάρουν σε αυτό το ταξίδι μαζί τους , θα αλλάξεις κοσμοθεωρία και οπτική πραγμάτων.
Θα δεις και τη ζωή και τον κόσμο αλλιώς.
Θα φιλοσοφήσεις , θα ιεραρχήσεις προτεραιότητες όπως δεν θα περίμενες , θα βιώσεις νίκες και λύπες όπως πότε σου δεν φανταζόσουν.
Κυρίως όμως θα αγαπηθεί ς δίχως όρια , πρέπει και γιατί.
Γιατί έτσι!
Έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι
Όλα τους τα τρέχουν στο πολύ…
Εσύ;
Αντέχεις να τρέξεις μαζί τους;
Ανεξερεύνητο τοπίο που εύκολα μπορείς να μπερδευτείς ή να χαθείς.
Είναι και κάποια μυαλά όμως φιλέ μου που δεν σταματούν δευτερόλεπτο να σκέφτονται.
Να δημιουργούν.
Να ελπίζουν .
Να χαράσσουν καινούργιους δρόμους και διαδρομές.
Που δεν μπορούν να βαλτώνουν στη μιζέρια και την καθημερινότητα.
Τρελαίνονται , ασφυκτιούν.
Θέλουν πάντα το κάτι παραπάνω.
Το γουστάρουν , το διεκδικούν και το καταλαμβάνουν.
Και όταν φτάσουν το στόχο , πάντα θα βρουν κάποιο νέο επίτευγμα να κυνηγήσουν.
Τι να κάνεις άμα έχεις γεννηθεί διαφορετικός;
Βαριέσαι τα ίδια και τα σίγουρα.
Σκοτώνεις τη βαρεμάρα σου δημιουργώντας.
Δεν αντέχεις την μετριότητα και την απραξία.
Σε κουράζουν.
Όπως σε κουράζουν και οι ρηχοί άνθρωποι.
Βαριέσαι βρε αδερφέ , πλήττεις απίστευτα.
Πως να χωρέσει ένα ανήσυχο μυαλό σε όρια και πλαίσια;
Σαν να λες θα βάλω άνθρωπο δύο μέτρα σε κούνια μωρού!!
Ανέφικτο;
Κι όμως..
Τα ανήσυχα μυαλά με τα ανέφικτα καταπιάνονται , γιατί τους εξιτάρει να βρουν τρόπο και να τα κάνουν εφικτά .
Ψάχνουν σταγόνες σε ωκεανούς , δεν τους τρομάζουν ούτε τα μποφόρ ούτε οι φουρτούνες.
Το καινούργιο τους αναζωογονεί , τους δυναμώνει .
Πετυχαίνουν πάντα;
Όχι
Είπαμε ανήσυχα πνεύματα είναι , όχι θεοί.
Και την αποτυχία όμως θετικά την εισπράττουν.
Είναι η απαρχή τους για καινούργια πράγματα.
Η αφετηρία τους για το νέο δρόμο που βρίσκεται μπροστά τους.
Γιατί τα ανήσυχα μυαλά δεν σταματούν ποτέ να ” τρέχουν” , να παρατηρούν και να κοιτούν μπροστά …
Αν σε πάρουν σε αυτό το ταξίδι μαζί τους , θα αλλάξεις κοσμοθεωρία και οπτική πραγμάτων.
Θα δεις και τη ζωή και τον κόσμο αλλιώς.
Θα φιλοσοφήσεις , θα ιεραρχήσεις προτεραιότητες όπως δεν θα περίμενες , θα βιώσεις νίκες και λύπες όπως πότε σου δεν φανταζόσουν.
Κυρίως όμως θα αγαπηθεί ς δίχως όρια , πρέπει και γιατί.
Γιατί έτσι!
Έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι
Όλα τους τα τρέχουν στο πολύ…
Εσύ;
Αντέχεις να τρέξεις μαζί τους;
Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018
Σε σκάρτους ανθρώπους, μη σπαταλάς δευτερόλεπτο και δάκρυ!
Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Ανθρώπινα τα λάθη, αλλά με τα λάθη σε εισαγωγικά, τι γίνεται;
Γιατί δεν είναι όλα ίδια!
Υπάρχει διχωρισμός;
Φυσικά και υπάρχει!
Το νόμισμα λένε πάντα έχει δύο όψεις και οι άνθρωποι ίσως να έχουν και περισσότερες από δυο.
Πόσο εύκολο είναι να το διακρίνεις; Καθόλου!
Απαιτεί χρόνο πολλές φορές, τύχη, ένστικτο και προσοχή.
Είναι άλλο το ανθρώπινο.
Αυτό “κρύβει” αλήθεια .
Όλοι έχουμε υποπέσει σε πράγματα και λάθη για τα οποία μετανιώνουμε και σίγουρα δεν θελήσαμε να επαναλάβουμε.
Που θα δίναμε τα πάντα να γυρίζαμε το χρόνο πίσω και να τα διορθώναμε, ή να κάναμε εντελώς διαφορετικές επιλογές.
Πόσες φορές δεν ευχηθήκαμε να ανοίξει η γη να μας καταπιεί;
Υπάρχει όμως μέσα σε όλο αυτό κάποιες φορές και η υποκρισία της σκοπιμότητας.
Αναφέρομαι σε εκείνους που όταν ‘αντιλαμβάνονται ‘ ότι έχεις καταλάβει την “στραβοπάτημα” τους , προσποιούνται τους μετανιωμένους και προσπαθούν κατά τρόπο βολικό για εκείνους να δικαιολογήσουν το “περιστατικό” , εφευρίσκοντας χίλιες δυο δικαιολογίες.
Άνθρωποι που η “υποκρισία” είναι η δεύτερη φύση τους.
Τη δεύτερη κατηγορία να τη φοβάσαι.
Οι “ευθυνόφοβοι” σπανίως μετανιώνουν.
Γιατί θεωρούν ότι ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι , αλλά οι εκάστοτε συγκυρίες!
Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά ότι στην επόμενη ευνοϊκή για αυτούς συγκυρία, θα έχεις μια από τα ίδια.
Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι λοιπόν.
Στη δεύτερη περίπτωση τι να συγχωρέσεις;
Τι να πεις, και πώς να συνεχίσεις;
Για ποσο να υποκριθεις κι εσύ τον ηλίθιο που δεν καταλαβαίνει τι γίνεται;
Γιατί και ξέρεις πια και καταλαβαίνεις…
Σε “παίκτες ψυχών” που ποντάρουν στα συναισθήματα των άλλων μονάχα για εκπληρώσουν τα δικά τους σχέδια και εγώ , το μόνο πράγμα που τους πρέπει είναι η απόσταση και η αδιαφορία.
Δεν αξίζουν ούτε δεύτερη σκέψη , ούτε δεύτερη ματιά , πόσο μάλλον δεύτερη ευκαιρία .
Σε σκάρτους ανθρώπους μη σπαταλάς δευτερόλεπτο και δάκρυ .
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του .
Σε αυτές τις περιπτώσεις “χάρηκες πολύ για τη γνωριμία” , παίρνεις το ωραιότατο καπελάκι σου , το φοράς και χαιρετώντας ευγενικά φεύγεις.
Συγχώρησε λοιπόν τον εαυτό σου , για το “λάθος ” σου να τους βάλεις στη ζωή σου και φρόντισε να πράξεις για σένα συνετά …
Γιατί δεν είναι όλα ίδια!
Υπάρχει διχωρισμός;
Φυσικά και υπάρχει!
Το νόμισμα λένε πάντα έχει δύο όψεις και οι άνθρωποι ίσως να έχουν και περισσότερες από δυο.
Πόσο εύκολο είναι να το διακρίνεις; Καθόλου!
Απαιτεί χρόνο πολλές φορές, τύχη, ένστικτο και προσοχή.
Είναι άλλο το ανθρώπινο.
Αυτό “κρύβει” αλήθεια .
Όλοι έχουμε υποπέσει σε πράγματα και λάθη για τα οποία μετανιώνουμε και σίγουρα δεν θελήσαμε να επαναλάβουμε.
Που θα δίναμε τα πάντα να γυρίζαμε το χρόνο πίσω και να τα διορθώναμε, ή να κάναμε εντελώς διαφορετικές επιλογές.
Πόσες φορές δεν ευχηθήκαμε να ανοίξει η γη να μας καταπιεί;
Υπάρχει όμως μέσα σε όλο αυτό κάποιες φορές και η υποκρισία της σκοπιμότητας.
Αναφέρομαι σε εκείνους που όταν ‘αντιλαμβάνονται ‘ ότι έχεις καταλάβει την “στραβοπάτημα” τους , προσποιούνται τους μετανιωμένους και προσπαθούν κατά τρόπο βολικό για εκείνους να δικαιολογήσουν το “περιστατικό” , εφευρίσκοντας χίλιες δυο δικαιολογίες.
Άνθρωποι που η “υποκρισία” είναι η δεύτερη φύση τους.
Τη δεύτερη κατηγορία να τη φοβάσαι.
Οι “ευθυνόφοβοι” σπανίως μετανιώνουν.
Γιατί θεωρούν ότι ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι , αλλά οι εκάστοτε συγκυρίες!
Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά ότι στην επόμενη ευνοϊκή για αυτούς συγκυρία, θα έχεις μια από τα ίδια.
Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι λοιπόν.
Στη δεύτερη περίπτωση τι να συγχωρέσεις;
Τι να πεις, και πώς να συνεχίσεις;
Για ποσο να υποκριθεις κι εσύ τον ηλίθιο που δεν καταλαβαίνει τι γίνεται;
Γιατί και ξέρεις πια και καταλαβαίνεις…
Σε “παίκτες ψυχών” που ποντάρουν στα συναισθήματα των άλλων μονάχα για εκπληρώσουν τα δικά τους σχέδια και εγώ , το μόνο πράγμα που τους πρέπει είναι η απόσταση και η αδιαφορία.
Δεν αξίζουν ούτε δεύτερη σκέψη , ούτε δεύτερη ματιά , πόσο μάλλον δεύτερη ευκαιρία .
Σε σκάρτους ανθρώπους μη σπαταλάς δευτερόλεπτο και δάκρυ .
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του .
Σε αυτές τις περιπτώσεις “χάρηκες πολύ για τη γνωριμία” , παίρνεις το ωραιότατο καπελάκι σου , το φοράς και χαιρετώντας ευγενικά φεύγεις.
Συγχώρησε λοιπόν τον εαυτό σου , για το “λάθος ” σου να τους βάλεις στη ζωή σου και φρόντισε να πράξεις για σένα συνετά …
Και με τον Αστυφύλακα και με τον Χωροφύλακα ?
Για άλλη μια φορά το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολο του απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί καίρια θέματα .
Εξακολουθεί την ίδια στρεβλή πορεία.
Οι συζητήσεις για το Σκοπιανό συνεχίζονται ένθεν κακείθεν και όλοι είμαστε σε στάση αναμονής για το τι πρόκειται να γίνει.
Με άλλα λόγια σε ότι έχει να κάνει με μας , από ότι φαίνεται , απλά δεν κάνουμε τίποτα άλλο απλά αναμένουμε το τι θα πράξουν οι γείτονες στο εσωτερικό τους.
Που βέβαια και εκεί τα πράγματα μόνο ρόδινα δεν είναι ,καθώς η αναταραχή καλά κρατεί και εκεί.
Οι συζητήσεις για το Σκοπιανό συνεχίζονται ένθεν κακείθεν και όλοι είμαστε σε στάση αναμονής για το τι πρόκειται να γίνει.
Με άλλα λόγια σε ότι έχει να κάνει με μας , από ότι φαίνεται , απλά δεν κάνουμε τίποτα άλλο απλά αναμένουμε το τι θα πράξουν οι γείτονες στο εσωτερικό τους.
Που βέβαια και εκεί τα πράγματα μόνο ρόδινα δεν είναι ,καθώς η αναταραχή καλά κρατεί και εκεί.
Που φαίνεται να ποντάρουμε ;
Πιο πολύ σε άρνηση η κώλυμα των διπλανών μας , παρά σε δική μας θέληση ή εξέλιξη.
Για αυτό και οι επιμονή εκ του “ασφαλούς ” ορισμένων στις θέσεις τους .
Ποια η εξωτερική πολιτική μας λοιπόν ;
Στηριζόμενη που ακριβώς;
Πιο πολύ σε άρνηση η κώλυμα των διπλανών μας , παρά σε δική μας θέληση ή εξέλιξη.
Για αυτό και οι επιμονή εκ του “ασφαλούς ” ορισμένων στις θέσεις τους .
Ποια η εξωτερική πολιτική μας λοιπόν ;
Στηριζόμενη που ακριβώς;
Μην ξεχνάμε όμως ότι στην πολιτική πάντα υπάρχει και ο ‘αστάθμητος παράγων ” που ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει άρδην τα πάντα.
Τι θα γίνει τότε;
Θα βρεθούμε πάλι απροετοίμαστοι;
Γιατί όπως και να το κάνουμε προετοιμασμένοι και “διαβασμένοι” , δεν είμαστε.
Τι θα γίνει τότε;
Θα βρεθούμε πάλι απροετοίμαστοι;
Γιατί όπως και να το κάνουμε προετοιμασμένοι και “διαβασμένοι” , δεν είμαστε.
Υπάρχουν αρκετοί που μιλούν για την ενδιάμεση συμφωνία που υπήρξε.
Τι άλλαξε και τι τηρήθηκε σε αυτή όλα αυτά τα χρόνια;
Γιατί λοιπόν εξακολουθεί να “υφίσταται ” και να ” χρησιμοποιείται” ακόμη;
Εφαρμόστηκε μήπως και κινήθηκε σε καμία “κοινή ” κατεύθυνση το προηγούμενο διάστημα;
Σε ποιες “βάσεις” λοιπόν θέλουμε να στηρίξουμε μια εκ νέου οριστική συμφωνία εάν και εφόσον υπάρξει.;
Τι περιμένουμε να αλλάξει τώρα;
Προς το συμφέρον ποιου;
Τι άλλαξε και τι τηρήθηκε σε αυτή όλα αυτά τα χρόνια;
Γιατί λοιπόν εξακολουθεί να “υφίσταται ” και να ” χρησιμοποιείται” ακόμη;
Εφαρμόστηκε μήπως και κινήθηκε σε καμία “κοινή ” κατεύθυνση το προηγούμενο διάστημα;
Σε ποιες “βάσεις” λοιπόν θέλουμε να στηρίξουμε μια εκ νέου οριστική συμφωνία εάν και εφόσον υπάρξει.;
Τι περιμένουμε να αλλάξει τώρα;
Προς το συμφέρον ποιου;
Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και η αντίδραση του κόσμου .
Ενός λαού που κουράστηκε πια να τον φέρνουν ΄”προ τετελεσμένων” και αναμένεται άλλη μια φορά να εκφράσει την αντίθεση του, με ένα ακόμη συλλαλητήριο, σε όσα διαδραματίζονται και αποφασίζονται.
Ενός λαού που κουράστηκε πια να τον φέρνουν ΄”προ τετελεσμένων” και αναμένεται άλλη μια φορά να εκφράσει την αντίθεση του, με ένα ακόμη συλλαλητήριο, σε όσα διαδραματίζονται και αποφασίζονται.
Άκουσα από κυβερνητικό βουλευτή να απαντά τις προάλλες ότι η “εξωτερική πολιτική ” δεν ασκείται από το λαό αλλά από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Αναρωτιέμαι λοιπόν ” η εκάστοτε κυβέρνηση δεν εκλέγεται από το λαό για να εκφράζει τη βούλησή του ? ”
Το Σύνταγμα μας τι προβλέπει ;
Για αυτό δεν έχουμε εκλογές ;
Όταν λοιπόν η ¨” βούληση ” του λαού και η “βούληση ” της κυβέρνησής του δεν είναι κοινή , τότε υπάρχει θέμα και μάλιστα πολύ σοβαρό.
Αναρωτιέμαι λοιπόν ” η εκάστοτε κυβέρνηση δεν εκλέγεται από το λαό για να εκφράζει τη βούλησή του ? ”
Το Σύνταγμα μας τι προβλέπει ;
Για αυτό δεν έχουμε εκλογές ;
Όταν λοιπόν η ¨” βούληση ” του λαού και η “βούληση ” της κυβέρνησής του δεν είναι κοινή , τότε υπάρχει θέμα και μάλιστα πολύ σοβαρό.
“Συναίνεση” δεν υφίσταται , ενημέρωση υπήρξε εκ τω υστέρων , ο λαός διαφωνεί με τα όσα γίνονται και λέγονται…
Οι “πιέσεις ” εκ των έσω και των έξω συνεχίζονται …
Και εμείς που είμαστε άραγε;
Που “βαδίζουμε” και πως;
Οι “πιέσεις ” εκ των έσω και των έξω συνεχίζονται …
Και εμείς που είμαστε άραγε;
Που “βαδίζουμε” και πως;
Και “με τον Αστυφύλακα και με τον Χωροφύλακα ” δεν γίνεται….
Και αυτό ισχύει για όλους …….
Και αυτό ισχύει για όλους …….
Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018
Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018
Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018
Τον χωρισμό δεν τον ξεπερνάς με υποκατάστατα...
Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Πολύπλοκο ον ο άνθρωπος .
Πολλά και ποικίλα τα συναισθήματα που δείχνει ή δεν θέλει να δείξει.
Πολλές και πολλών ειδών και οι σχέσεις που δημιουργεί .
Η σχέση rebound σου λέει κάτι;
Σε αυτή θα επικεντρωθούμε.
Είναι αυτή που όλοι σχεδόν μπήκαμε σε πειρασμό να δημιουργήσουμε , ή δημιουργήσαμε κάποια στιγμή ,γιατί πιστέψαμε ότι θα μας ‘λυτρώσει’ .
Ουσιαστικά πρόκειται για τη “σχέση’ που ακολουθεί σε σύντομο διάστημα μετά από ένα χωρισμό.
Πολλά και ποικίλα τα συναισθήματα που δείχνει ή δεν θέλει να δείξει.
Πολλές και πολλών ειδών και οι σχέσεις που δημιουργεί .
Η σχέση rebound σου λέει κάτι;
Σε αυτή θα επικεντρωθούμε.
Είναι αυτή που όλοι σχεδόν μπήκαμε σε πειρασμό να δημιουργήσουμε , ή δημιουργήσαμε κάποια στιγμή ,γιατί πιστέψαμε ότι θα μας ‘λυτρώσει’ .
Ουσιαστικά πρόκειται για τη “σχέση’ που ακολουθεί σε σύντομο διάστημα μετά από ένα χωρισμό.
Ο έρωτας με έρωτα περνάει;
Όχι πάντα. Σίγουρα όχι βεβιασμένα.
Πάντα στα βεβιασμένα και γρήγορα υπάρχει και η παγίδα .
Παγίδα και για σένα και για τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου.
Πως να το κάνουμε; Άλλο σε “γουστάρω” , και άλλο σε “χρειάζομαι”.
Όχι πάντα. Σίγουρα όχι βεβιασμένα.
Πάντα στα βεβιασμένα και γρήγορα υπάρχει και η παγίδα .
Παγίδα και για σένα και για τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου.
Πως να το κάνουμε; Άλλο σε “γουστάρω” , και άλλο σε “χρειάζομαι”.
Κάθε χωρισμός αφήνει ” αρνητισμό ” και πληγές .
Η επούλωση τους απαιτεί χρόνο, διαφορετικό για κάθε άνθρωπο βέβαια.
Το να μην θέλεις να βιώσεις τη θλίψη και τον πόνο και να ‘ξεσπάς” σε έναν άλλο άνθρωπο αδικεί και εσένα και εκείνον .
Η επούλωση τους απαιτεί χρόνο, διαφορετικό για κάθε άνθρωπο βέβαια.
Το να μην θέλεις να βιώσεις τη θλίψη και τον πόνο και να ‘ξεσπάς” σε έναν άλλο άνθρωπο αδικεί και εσένα και εκείνον .
Γιατί δεν πρόκειται απλά για επιλογή αλλά για δική σου “ανάγκη ” γιατί θεωρείς ότι προχωρώντας με αυτό τον τρόπο πας μπροστά και σβήνεις το παρελθόν.
Σε τι θεμέλια θες να χτίσεις κάτι καινούργιο ;
Πως θα δεις και θα ζήσεις με ένα νέο άνθρωπο , αδυνατώντας να “δώσεις ” και να αντιληφθείς τι κι εκείνος δίνει;
“Χρησιμοποιείς ” εναντίον σου κι εκείνον και τον ίδιο σου τον εαυτό! Πρόσεχε λοιπόν.
Οι άνθρωποι δεν είναι ‘δοχεία” , ούτε αντικείμενα .
Πως θα δεις και θα ζήσεις με ένα νέο άνθρωπο , αδυνατώντας να “δώσεις ” και να αντιληφθείς τι κι εκείνος δίνει;
“Χρησιμοποιείς ” εναντίον σου κι εκείνον και τον ίδιο σου τον εαυτό! Πρόσεχε λοιπόν.
Οι άνθρωποι δεν είναι ‘δοχεία” , ούτε αντικείμενα .
Μην αδικείς λοιπόν και κυρίως, μην αδικείσαι .
Δεν υπάρχει “γιατρειά ” σε άλλους ανθρώπους.
Να σε αγαπάς και να σε σέβεσαι.
Δεν χρειάζεσαι υποκατάστατα. Ούτε “επιβεβαίωση” για την αξία σου.
Μια δοκιμασία είναι ο χωρισμός .Επίπονη και μεγάλη.
Είναι όμως και η απαρχή για καλύτερα πράγματα .
Δεν υπάρχει “γιατρειά ” σε άλλους ανθρώπους.
Να σε αγαπάς και να σε σέβεσαι.
Δεν χρειάζεσαι υποκατάστατα. Ούτε “επιβεβαίωση” για την αξία σου.
Μια δοκιμασία είναι ο χωρισμός .Επίπονη και μεγάλη.
Είναι όμως και η απαρχή για καλύτερα πράγματα .
Εσύ κρατάς το κλειδί για τον δικό σου παράδεισο , γιατί εσύ τον δημιουργείς με τις επιλογές σου.
Μην εγκλωβίζεσαι άδικα στην “κόλαση’ του μυαλού.
Ζήσε την θλίψη , κλάψε , βρίσε αν θες , εκτονώσου σε άλλα πράγματα , απέκτησε νέες συνήθειες και ενδιαφέροντα και προχώρα .
Το ποτήρι της ζωής σου ποτέ δεν είναι άδειο.
Ούτε αδειάζει! Μόνο γεμίζει..
Μην εγκλωβίζεσαι άδικα στην “κόλαση’ του μυαλού.
Ζήσε την θλίψη , κλάψε , βρίσε αν θες , εκτονώσου σε άλλα πράγματα , απέκτησε νέες συνήθειες και ενδιαφέροντα και προχώρα .
Το ποτήρι της ζωής σου ποτέ δεν είναι άδειο.
Ούτε αδειάζει! Μόνο γεμίζει..
Όλα τα καλά όμως πάντα έρχονται στην ώρα τους!
Αρκεί να έχεις την υπομονή να τα περιμένεις..
Αρκεί να έχεις την υπομονή να τα περιμένεις..
Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018
Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018
Ζητείται δημοκρατία ( ? )
Ένα από τα πιο μαζικά συλλαλητήρια έλαβαν χτες χώρα στη Θεσσαλονίκη.
Παρά τις αντιξοότητες , καιρικές και μη , ημέρες πριν , το τελικό αποτέλεσμα της παρουσίας του κόσμου ήταν πέραν πάσης προσδοκίας.
Κόσμος , ήρεμος , χαμογελαστός , από κάθε γωνιά της Ελλάδας και του εξωτερικού , μια γροθιά , ενωμένος με μια μόνο λέξη .
Μακεδονίας ίσον Ελλάδα !!
Κανένα σύνθετο , καμία άλλη “λύση”
Τι μου έκανε εντύπωση ;
Άνθρωποι όλων των ηλικιών και επαγγελματικών υποβάθρων , που βρέθηκαν εκεί .
Ξεκίνησαν εκατοντάδες και έγιναν χιλιάδες …λαοθάλλασσα….από την αρχή της λεωφόρου Νίκης έως και τη Νέα Παραλία .
Χιλιόμετρα ολόκληρα ανθρώπων , ένα ανθρώπινο ποτάμι , δίχως κομματική , αλλά με ελληνική και ,μακεδονική και μόνο συνείδηση , αγάπη και σκέψη.
Ποτάμι ανθρώπων από βρέφη σε καρότσια έως ηλικιωμένους που έμειναν όρθιοι και ακούραστοι επί ώρες ολόκληρες με ελληνικές σημαίες στα χέρια τους.
Όσοι λοιπόν , ” βιάστηκαν” να βάλουν ταμπέλες και χαρακτηρισμούς σε όλους όσοι βρέθηκαν εκεί , ας το σκεφτούν καλύτερα.
Γιατί τα συνθήματα που ακούστηκαν από “χιλιάδες γραφικών ” όπως κάποιους “βολεύει” να αποκαλούν , ήταν για όλους τους πολιτικούς ανεξαιρέτως .
Και μπορεί αυτό να “ξενίζει” , αλλά ας αναλογιστεί το πολιτικό μας σύστημα , τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια για να οδηγήσει τον κόσμο σε αυτή τη “διαπίστωση” .
Γιατί ;
Διότι όσοι βρέθηκαν εκεί , δεν βρέθηκαν να υποστηρίξουν απλά ότι η Μακεδονία είναι ελληνική .
Όχι αυτό ήταν κάτι που γνώριζαν όλοι.
Βρέθηκαν εκεί διότι πλέον έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στους πολιτικούς ;
Τι ακουγόταν στον κόσμο;
“Ξέρουμε τι είναι δικό μας , δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς όμως ότι θα υπερασπιστούν αυτό που είναι δικό μας ” .
Εύκολα λοιπόν αντιλαμβάνεται κανείς ,ότι δεν πρόκειται για καμίας φύσεως κομματική “σύμπραξη ” .ή υποκίνηση.
Κερδισμένοι και χαμένοι;
Προσωπικά θεωρώ ότι από χθες ΜΟΝΟ κερδισμένοι μπορούμε να είμαστε και ως πολίτες και ως χώρα.
Γιατί;
Γιατί έχουμε και φωνή και γνώμη όταν θέλουμε να την εκφράσουμε .
Μια τέτοια έκφραση του ελληνικού λαού , είναι καθ όλα δημοκρατική και επιβεβλημένη.
Έχουμε δημοκρατία και στις δημοκρατίες όταν ο κόσμος θεωρεί ότι δεν “εκφράζεται” από τους πολιτικούς εκπροσώπου του, είναι αναφαίρετο δικαίωμα του να το εκφράζει με ήρεμο και δημοκρατικό τρόπο.
Εκφράστηκε λοιπόν με την παρουσία του .
Και δεν στάθηκε μόνο στη χρήση των social media .
Αλήθεια , τόσο καιρό δεν “διαμαρτύρονταν” κάποιοι , ότι ο κόσμος δεν έχει άποψη και ότι έχει βολευτεί αναπαυτικά στους καναπέδες;
Τώρα γιατί διαμαρτύρονται άραγε; Και αυτό ενοχλεί;
Ηττημένοι; Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως ήττα , αλλά σίγουρα το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του ,δέχθηκε γερή γροθιά στο στομάχι του.
Αποδείχθηκε “ανήμπορο’ να αφουγκραστεί και να εκφράσει τον κόσμο που “ορκίστηκε” να υπηρετεί.
Δεν μπόρεσε να αποδεχτεί την “‘άρνηση” του ελληνικού λαού σε “ειλημμένες’ χρόνων αποφάσεις και ‘επαναπαύτηκε ” θεωρώντας ότι η χρόνια απογοήτευση πολιτικών χειρισμών και μνημονίων για άλλη μια φορά θα οδηγούσε σε “αδράνεια ” .
Δεν έγινε όμως έτσι.
Όσο για τον κόσμο των media ;
Εκεί δεν θα αφιερώσω πολλές αράδες , όλοι κατάλαβαν το τι εκφράζει και το τι ακριβώς έγινε .
Εξαιρέσεις σαφώς υπήρξαν , ευτυχώς , για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα .
Η επικαιρότητα , δεν μπορεί να διαμορφώνεται κατά το δοκούν .
Διαμορφώνεται με την εκάστοτε πραγματικότητα και αλήθεια.
Έαν κάτι από αυτά λείπει , τότε είμαστε σε λάθος δρόμο…..
https://www.dailytvradio.gr/zitite-dimokratia/#.WmWt9E_znl4.facebook
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)