Ο λογαριασμός μας έκλεισε. Σε ξεχρεωσα και σε χαιρετώ..

Γράφει η Ελένη Τσακίρη

Οι καλοί λογαριασμοί λένε κάνουν τους καλούς φίλους.
Τι γίνεται άραγε με τους παλιούς λογαριασμούς;
Αυτοί κλείνουν άπλα, δίχως καλούς φίλους.
Έτσι και ο δικός μας.
Ήρθε η ώρα του να κλείσει.
Οριστικά και αμετάκλητα.
Ήρθες όταν δεν σε περίμενα.
Γνωστή και εφαρμοστέα για σένα η τέχνη του αιφνιδιασμού και της “επίθεσης” κατά μέτωπο σε χρόνο που εσύ επιλέγεις και είσαι προετοιμασμένος.
Ας είναι.
Δεν με απασχολεί πια .
Έχω λογαριαστεί εδώ και καιρό με τον εαυτό μου και έχω πληρώσει τα χρωστούμενα.
Και ξέρεις που κατέληξα;
Δεν σου χρωστάω πλέον απολύτως τίποτα.
Τίποτα όμως.
Ούτε καν χρόνο να σε ακούω να μιλάς.
Έχω ξανακούσει την ίδια κασέτα μόνο που πια το κασετόφωνο χάλασε και δεν την αναγνωρίζει.

Ο μόνος λόγος που στέκομαι απέναντι σου και σε κοιτώ κατάματα είναι ένας.
Το τέλος. Η αυλαία μας.
Αυτό που δεν πίστεψες την τελευταία φορά που μιλήσαμε.
Τα θυμωμένα λόγια αγανάκτησης που σου είπα και πίστεψες πως θα τα ξεθωριάσει ο χρόνος.
Όμως όχι.
Εννοούσα κάθε λέξη, κάθε παύση. Κάθε τελεία. Και αυτό είσαι πια!
Μια τελεία στο τέλος του λογαριασμού.
Όχι αλλά ψέμματα, όχι άλλες μισές κουβέντες ,όχι άλλες δικαιολογίες.
Ο λογαριασμός σου αυτά περιείχε.
Τον πλήρωσα λοιπόν στο ακέραιο με δάκρυα, πόνο και χρόνο.
Και αυτός που πληρώνει και εξοφλεί τον λογαριασμό μπορεί και να τον κλείσει.
Να τον διαγράψει.
Δεν θέλω απολύτως τίποτα από σένα.
Κρατά τα “ρέστα” γιατί δεν έχω οποιαδήποτε αξίωση η απαίτηση πια.
Δεν θέλω τίποτα να σε θυμίζει .
Δεν υπάρχει πια καμία εκκρεμότητα…
Ταχτοποιηθηκαν όλες..
Καλή τύχη…

http://www.loveletters.gr/%CE%9F-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%AD%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CE%A3%CE%B5-%CE%BE%CE%B5%CF%87%CF%81%CE%B5%CF%89%CF%83%CE%B1/