Κανένας έρωτας δεν έζησε μέσα στην επιβολή και τις απαιτήσεις!

Γράφει η Ελένη Τσακίρη

Εκεί που καθόμασταν αμέριμνοι για τον πρωινό μας καφέ και η συζήτηση κυλούσε περί ανέμων και υδάτων, ξαφνικά πέφτει στο τραπέζι η λέξη σχέση. Σχέση μεταξύ των δύο φύλων.
Κάπως έτσι η χαλαρότητα έδωσε τη θέση της στην σκέψη..

Πόσο μαζί και πόσο χώρια αντέχουμε τελικά;

Τι κάνουμε λάθος και απ την αρχική λιακάδα καταλήγουμε στην καταιγίδα και το ανάθεμα;

Η τετράγωνη λογική και ο έλεγχος που θέλουμε να ασκούμε σε όλους και όλα ευθύνεται εν πολλοίς για τους τιτανικούς των σχέσεων μας.

Χάσαμε τους ρόλους  μας και αναγάγαμε τα πάντα σε παιχνίδι πειραματισμών και εξουσίας.

Αντί να αγωνιζόμαστε χέρι -χέρι καταλήγουμε πλάτη με πλάτη κοιτώντας προς την πόρτα.

Ενώ θέλουμε έναν άνθρωπό κοντά μας, όσο πλησιάζουμε στο μαζί, τόσο το φοβόμαστε.

Το εκδικούμαστε και το σπρώχνουμε μακριά, σαν να είναι αυτό που φταίει για όλα μας τα δεινά.

Είναι που το  εγώ μας  θέλει να κάνει κουμάντο και μας σπρώχνει σε ένα ατέρμονο παιχνίδι ανταγωνισμού και εντυπώσεων.

Ο πιο δυνατός κερδίζει  εδώ άραγε;

Ο πιο αδύναμος υποχωρεί ή αποχωρεί;

Αν πάρεις το πάνω χέρι που τόσο λαχταράς, θα είσαι κερδισμένος και ευτυχισμένος;

Η επιβολή και η επικράτηση είναι ο στόχος σου τελικά;

Ο έρωτας όμως δεν στριμώχνεται, δεν ζει σε εγωιστικά καλούπια και παιχνίδια.

Είναι από μόνος του το απόλυτο και κυρίαρχο παιχνίδι.

Είναι από τα παιχνίδια που πάντα απαιτεί δύο  μέρη ισότιμα για να υπάρξει.

Σιχαίνεται την μοναρχία και τον εγωισμό του ενός και ανοίγει τότε για αλλού πανιά.

Το μαζί δεν στριμώχνεται, ούτε υποκύπτει στα θέλω του ενός.
Όταν αυτό συμβεί τότε αυτόματα ξεκινά και η αντίστροφη μέτρηση.

Δεν λογαριάζει μοναχικά τερτίπια ο έρωτας  μάτια μου.

Δεν επιβιώνει σε ισχυρές εγωκεντρικές στεριές.

Δεν αντέχει τη θυσία και την καταπάτηση του ενός.

Μην τον αποζητάς τον έρωτα, αν δεν έχεις τα κότσια να αφήσεις το μυαλό και το εγώ που σε διακατέχει πίσω σου.

Τα βήματα σε αυτό τον χορό τα κάνουν δύο μαζί πιασμένοι απ΄το χέρι, σε όλα και πάνω από όλα.
Για να τον  κρατήσεις  άσε το πάνω χέρι σε εκείνον και δώσε το δικό σου χέρι εκεί που αγαπάς.

http://www.loveletters.gr/12693-2/